Reklama

Konkurs Pisanie ma styl

Kobieta to bogactwo myśli, pragnień. Ciągle czegoś poszukuje, nad czymś się zastanawia, szuka wytrwale rozwiązań swoich zagadek i dręczących problemów. Lubi śmiać się i wzruszać, czytać, poznawać, doświadczać i przezywać. Czasem ma ochotę na pełną ambicji lekturę, a czasem na nostalgiczne spotkanie ze swoją ulubiona aktorką. Kobieta to piękno, które każde dnia pielęgnuje; to gra męskości i kobiecości. Kobieta to wyspa, miejsce pełne dysonansów i antynomii.

Kobieta to bogactwo myśli, pragnień. Ciągle czegoś poszukuje, nad czymś się zastanawia, szuka wytrwale rozwiązań swoich zagadek i dręczących problemów. Lubi śmiać się i wzruszać, czytać, poznawać, doświadczać i przezywać. Czasem ma ochotę na pełną ambicji lekturę, a czasem na nostalgiczne spotkanie ze swoją ulubiona aktorką. Kobieta to piękno, które każde dnia pielęgnuje; to gra męskości i kobiecości. Kobieta to wyspa, miejsce pełne dysonansów i antynomii.

Wszystkie te cechy kobiecości doskonale poznał Janusz Leon Wisniewski. Gdy siegam pamiecią do jego powieści i opowiadań, mam przed sobą postać bohaterki- Kobiety- Jej. 
Nie ma imienia, a może go nie pamietam. Tak była Martyna i Ewa, były inne. Jednak On doskonale stworzył portret kobiety pełnej sprecznosci, niezgody, buntu, ale przede wszystkim pragnienia- pragnienia miłości- niepowtarzalnej, takiej, która pochłonie bezgranicznie, zapełni ciało i duszę...po nieskończoność. To miłość nieznajaca granic, pełna uporu i wytrwałosci. A obok niej -ONA. Nie, to nie anioł. To kobieta z krwi i kości, która pragnie być wielbiona, pożądana. Jest świadoma swojego erotyzmu i zna wysmienicie duchowy aspekt tego niepowtarzalnego, najpiekniejszego uczucia. To kobieta, która potrafi zrezygnowac z wędrówki utartą ściezką i zstepuję na drogę nieznaną, pełną niespodzianek, przeszkód. To kobieta, która nie chce czekac, chce czuć to, co piekne, kazdym milimetrem swego ciała i duszy. To kobieta, która wie, że męskość i Kobiecość łaczy sie w jedna całośc, uzupełniając się jak jabłko...przepołowione przed tysiacami lat. 

Pracuje, realizuje się, jest Żoną i Matką. Spełnia się, wierzy w marzenia, wciąż ma ideały. Jednak pewnego dnia przerywa tą idyllę...
Kobieta w prozie Wisniewskiego to obraz niejednoznaczny, ale wciąż pamietam burze moich emocji po kontakcie z jego twórczością. Siedziałam, myslałam, analizowałam. Ileż chwil poświęciłam na kobietę i mężczyzne w jego literaturze. Na antynomie ich miłości...uczucia, a może stanu nierozerwalnie związanego z kobiecością.

"O kobietach i miłości zawsze warto pisać...Zawsze"- tak Panie Januszu. Miał Pan rację.
Kobieta to bogactwo, skarbnica uczuc, emocji, mysli, pragnień...Piękna.

Reklama

Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Strona główna INTERIA.PL
Polecamy