Sercołamaczka
Idzie ulicą Sercołamaczka
pruje przecina
na pół łamie
krę serc
co nieszczęśnikom z kościstych klatek
wydarł siłą
jej widok
ona
obcasami miażdży
ich lodowe serca
depcząc rozpryskuje
zimne powłoki
rozgniata
dostając się do środka
z wnętrza wydobywa
gorący miąższ
i rozciera
tę sercową emocjonalną papkę
o chodnik
wystukując przy tym melodyjnie
hymn zwycięstwa,
który ciągnie się za nią
bolesnym śladem
cierpienia
na chwilę
zatrzymuje się jeszcze
przed drzwiami mieszkania
o wycieraczkę wyciera
miękkie resztki
z krwawych
czerwonych szpilek
aby nic nieproszone
nie dostało się
do jej sterylnego świata
