Idealne miejsce na wakacje? Busko-Zdrój kusi turystów… zwłaszcza starszych!
W pobliżu pięknej Doliny Nidy, w województwie świętokrzyskim, leży słynne ze swoich wód solankowych miasto uzdrowiskowe Busko-Zdrój. Herbem miasta jest słońce wpisane w czerwoną tarczę i mówi się, że w Busku świeci słońce prawie przez cały rok.
Początki Buska-Zdroju sięgają XII wieku. Dziś jest to ważne miejsce na turystycznej mapie Polski, zwłaszcza wśród bywalców sanatoriów. Co warto zobaczyć w tym słonecznym mieście?
Historia osadnictwa w tym miejscu sięga XII wieku. Wtedy powstała tu osada pasterska i nieistniejący już, "pierwszy" kościół świętego Leonarda. Właściciel tych ziem rycerz Dersław zapisał cały swój majątek zakonowi Norbertanek w 1241 roku. Kolejne setki lat Busko było własnością kościelną. W 1251 Bolesław Wstydliwy zezwolił zakonnicom na eksploatację solnych źródeł. W 1287 r. Busko otrzymało z rąk księcia Leszka Czarnego prawa miejskie.
Zobacz również: Sezon zagadka. Wakacje drogie, ale Polacy i tak wyjadą. Tylko dokąd?
O Busku znów zrobiło się głośno na początku XIX wieku, wraz z przeprowadzeniem badań na temat wykorzystania tutejszej solanki w leczeniu schorzeń. "Goście kąpielowi" zaczęli tu przybywać, by poddać się kuracjom.
W 1819 roku Norbertanki utraciły prawa do Buska. Nowy dzierżawca generał Feliks Rzewuski sprowadził do miasta znanego włoskiego architekta Henryka Marconiego, by stworzył dla niego projekt uzdrowiska, które zostało otwarte w 1836 roku. Na przestrzeni kolejnych kilkudziesięciu lat powstają tu liczne wille zdrojowe i pensjonaty dla gości uzdrowisk. Busko rozrasta się bardzo dynamicznie, również w okresie międzywojennym.
Zobacz również: Bałtyk się dusi. Martwe strefy rosną w oczach
Jedną z największych atrakcji miasta jest z pewnością park zdrojowy w stylu francuskim. Mieszkańcy i kuracjusze często wspólnie tu uczestniczą w wydarzeniach muzycznych organizowanych w parkowej muszli koncertowej. Wokół parku rozmieszczone są sanatoria i szpitale, między innymi sanatorium Willa Zielona, mieszcząca się w bogato zdobionym przedwojennym budynku. Warto też zwrócić uwagę na neogotycką kaplicę zdrojową pod wezwaniem św. Anny wzniesioną na terenie parku w 1888 roku.
Tutejsze sanatoria, ośrodki spa i odnowy biologicznej cieszą nie słabnącą popularnością od wielu lat. Przez cały rok seniorzy i nie tylko, odwiedzają to miejsce, by odpocząć i zażyć tutejszych zabiegów pielęgnacyjnych i zdrowotnych.
Wizytówką miasta są słynne buskie łazienki, zaprojektowane przez wybitnego włoskiego architekta Henryka Marconiego. Ich styl architektoniczny wzorowany jest na budynkach użyteczności publicznej wznoszonych w starożytnym Rzymie. Hol główny zdobią tu posągi Orfeusza i Eurydyki pomiędzy korynckimi kolumnami. W hołdzie dla swego twórcy miejsce to współcześnie nazywa się sanatorium Marconi.
Fani polskiej poezji mogą wyruszyć śladami Wojciecha Belona Świętokrzyskim Szlakiem Literackim. Belon był miejscowym poetą, kompozytorem i pieśniarzem.
Zobacz również: Jezioro Garda. Perła północnych Włoch
Choć urodził się w Kwidzynie, to prawie całe dzieciństwo spędził już w Busku-Zdroju, tu uczęszczał do szkoły podstawowej w Szkole Ćwiczeń działającej przy ówczesnym Liceum Pedagogicznym i Studium Nauczycielskim, a później Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki.
To właśnie tutaj narodził się słynny zespół folkowy Belona Wolna Grupa Bukowina. W Busku możemy wybrać się na wystawę poświęconą poecie i muzykowi, a także odwiedzić jego pomnik znajdujący się przed budynkiem BSCK.
Najstarszą budowlą Buska-Zdroju jest pochodzący z 1699 roku kościół świętego Leonarda. Można w nim zobaczyć interesujący późnobarokowy ołtarz i tzw. belkę tęczową z częściowo zachowaną polichromią.
Nieopodal Buska, w okolicy Wełczu, fani pieszych wycieczek i dzikiej przyrody mogą zobaczyć bardzo ciekawą jej przedstawicielkę - sosnę na szczudłach. W wyniku obniżenia poziomu gruntów w wyniku wydobycia piasku korzenie tej sosny zostały odsłonięte na wysokości trzech metrów. Ten widok robi naprawdę duże wrażenie.
