Wszystko o warzywach

Wiosną jedzmy świeży szczaw, rabarbar, bób, botwinkę, rzeżuchę i szczypiorek. Latem - pomidory, paprykę, brokuły i kalafior. Jesienią - cukinię, dynię, bakłażany i kabaczki. Zimą - kapustę kiszoną, marchew, ziemniaki, buraki, seler korzeniowy, por i warzywa mrożone.

Najwięcej cennych witamin mają oczywiście warzywa surowe i ze skórką. Niektóre jednak wymagają "obróbki" termicznej. Wybierzmy wtedy gotowanie na parze i gotujmy warzywa na półtwardo - rozgotowane są pozbawione większości witamin. Podczas zwykłego gotowania w wodzie czy długiego duszenia straty witaminy C mogą sięgać nawet 75 procent!

Ważne! Witamina C jest wrażliwa na rdzę - dlatego do krojenia i obierania warzyw nie używajmy zardzewiałych noży czy tarek. Najlepsze są obieraczki, tarki i garnki ze stali nierdzewnej. Korzystając z garnków miedzianych zwiększamy tylko straty kwasu foliowego oraz witamin C i E. Ilość witamin w warzywach zmniejsza też ich suszenie (nawet o 45 do 90 procent). Najmniejsze straty powoduje przechowywanie warzyw i owoców w postaci zamrożonej.

Jak uchronić warzywa przed stratami witamin?

1. Nie kupujmy warzyw przy ruchliwych szosach, bo spaliny z samochodów m.in. ołów, tlenek siarki, azotu i węgla trafią wprost na nasz talerz.

2. Wybierajmy warzywa zdrowe, z jędrną skórką, nie zgniłe. Nie sięgajmy po nienaturalnie błyszczące, bo ładny wygląd to efekt stosowania środków chemicznych.

3. Warzywa z wiadomego źródła - np. z własnego ogródka - nie obierajmy ich przed gotowaniem. Dlaczego? Ponieważ najwięcej witamin znajduje się pod skórką. Warzywa z nieznanego źródła lepiej umyjmy i obierzmy ze skórki.

4. Po pokrojeniu czy starciu warzyw od razu dolejmy do nich odrobinę oliwy.

5. Warzywa gotujmy w całości, a dopiero potem rozdrabniajmy.