Czy i czym różnimy się od mężczyzn?
Kiedyś pokutował pogląd, że skoro kobiety mają mniejsze mózgi, to są po prostu głupsze... I aż trudno uwierzyć, że takie fanaberie powtarzali uczeni psycholodzy. I niestety do dzisiaj przetrwały slogany, że kobiety nie mają orientacji w terenie, nie potrafią czytać mapy, są gorsze w naukach ścisłych...Prawda czy fałsz? Pewnie małe zaskoczenie, ale: PRAWDA! Tyle tylko, że ta prawda ma w sumie niewielkie znaczenie, bo jeśli chcemy, osiągamy te same rezultaty, co mężczyźni.
Psychologia rodzaju pokazuje nam, że pomiędzy kobietą a mężczyzną istnieją znaczące różnice osobowościowe, które determinują nasze funkcjonowanie w społeczeństwie. Ale determinacja nie oznacza dyskryminacji!
Brak orientacji w terenie- która z nas nie zna tego problemu! Czasami tracimy poczucie przestrzeni tylko w lesie,w górach, ale bywa, że i w centrum miasta. Nie zmienia to jednak faktu, że na ogół docieramy tam, gdzie chcemy, nie spóźniamy się i nikt nie musi rozpoczynać poszukiwań. I choć może mylą się nam kierunki, to doskonale poradzimy sobie w sytuacji kryzysowej. Jak? Po prostu myślimy inaczej, niż mężczyźni...
Badania wykazały, że mężczyzna wyznaczając kierunek posługuje się pojęciami „północ, południe, wschód, zachód”, kobieta zaś szuka miejsc charakterystycznych: zabytków, centrów handlowych, budynków administracji państwowej, odznaczających się elementów przyrody, takich jak wzgórza czy jeziora. Dlatego właśnie na przykładowe pytanie „jak dojść do poczty”, mężczyzna odpowie: proszę iść prosto, następnie skręcić na północ i potem lekko odbić na wschód”, a kobieta: „dojdź do tego pomnika, który widzisz przed sobą, potem odbij w prawo i idź prosto, aż zobaczysz duży kościół...”. I jeśli zagubiony turysta trafi do celu, to żaden z tych sposobów nie jest gorszy.
Nasza osobowość składa się z takich elementów jak: motywacja, procesy poznawcze, inteligencja, pamięć, cechy, determinacja i niedoceniane w nauce emocje, które często leżą u podstaw naszych zachowań. Mężczyźni i kobiety różnią się od siebie praktycznie pod kątem wszystkich wymienionych składników psychiki. Wieloletnie badania psychologów pokazały, że kobiety są zdecydowanie bardziej emocjonalne, dlatego też bardziej odpowiadają im zawody pedagogiczne. Oczywiście nie można tutaj wykluczyć wpływu norm społeczno- kulturowych i słynnego przykazania „chłopacy nie płaczą”, ale warto zaznaczyć, że podobne badania przeprowadzano choćby u szympansów i wyniki były zaskakująco podobne! Dla przypomnienia ludzki mózg od mózgu szympansa różni się tylko w dwóch procentach.
W tym momencie warto sobie zadać pytanie, dlaczego w polityce mamy tak mało kobiet? Bo może wcale nie dlatego, że istnieje „szklany sufit”, ale dlatego, że kobiety po prostu nie chcą do niej trafić!? Jest wśród nas przecież grono szczęśliwych matek, które zajmują się domem, wychowują dzieci, a jeżeli brakuje im samorealizacji otwierają mały, własny biznes i są szczęśliwe. Nie potrzebują być zdobywcami, nie mają parcia na sukces i wielkie miliardy na koncie- psychologia rodzaju powie, że to domena mężczyzn.
Feminizm różnicy dostrzega różnice między kobietą a mężczyzną, ale jednocześnie walczy, o równe szanse w warunkach realizacji własnych marzeń. Tutaj nie chodzi o to, by pozwolić kobietom żyć tak, jak mężczyźni, ale tak, jak one same chcą.
