W mojej historii aż dwa wydarzenia wiążą się z dniem 14 lutego. Otóż w ów dzień 2009 roku będąc zalogowaną na pewnym portalu dostałam prywatną wiadomość, a w niej wierszyk następującej treści:
"Otwieram dziś myśli, niech płyną z nich nutki
miłości, czułości, odrzucając smutki.
Niech serca roztopią oziębłe, lodowe
tak by do kochania były wciąż gotowe.
Niech miłość z nich płynie jak lawa strumieniem
gorącym, płonącym cudnym uniesieniem.
A oczy radosne, śmiejące by były
by łzami nieszczęścia nigdy się nie skrzyły.
Niech radość pogrąży złe chwile, zwątpienie
obudzi do życia najskrytsze marzenie..."
Uśmiech pojawił się na mej twarzy po przeczytaniu, wszak czułam się samotna i jakoś cieplej zrobiło się na sercu. Odpisałam po chwili do tajemniczego nieznajomego i tak w Walentynki zaczęła się wymiana korespondencji między nami, która trwała miesiąc, aż w końcu podjęliśmy decyzję o poznaniu w realu. Mimo, że obydwoje od razu poczuliśmy „pewne” uczucie, przez długi (jak nam się wydaje) czas docieraliśmy do siebie :) aż do następnych Walentynek, kiedy to uklęknął przede mną, zarecytował:
„Bo tylko Ciebie teraz mam
Twoje ciało na pamięć już znam
Twój uśmiech, dotyk i cała dusza
Wszystko, co w Tobie – ciągle mnie wzrusza …
Tęsknota i pragnienie spełnienia –
Jesteś i świat mój się zmienia
Znowu są barwy, smak i muzyka
I czas nieustannie nam tak pomyka
Śmiech, szczęście i chwile rokoszy
Cicho, na palcach, by miłość nie spłoszyć
Delikatnie, powoli, od słowa do słowa
Nikt zagłuszyć jej już nie zdoła …”
i poprosił o rękę :)
Nie sposób było odmówić i tak od czerwca zeszłego roku jesteśmy szczęśliwym małżeństwem i dalej jestem zasypywana wierszami jego autorstwa:
„Więc zobacz jaki piękny jest świat
spójrz i pomyśl ile ma lat
Uwierz, że teraz nadszedł Twój czas
poczuj, ile go teraz jest w nas
Złap mnie za rękę – właśnie teraz
tak delikatnie, jak robiłaś to nieraz
Poczujmy znów zapach, wiatr i słońce
i maki, stokrotki, powietrze gorące
Potem w dół ścieżką, dalej w las
dajmy się ponieść – niech płynie czas
Znów ciepły wiatr plącze me włosy
daj się upajać chwilami rozkoszy
Spójrz w moje oczy – szczęśliwy jestem
uchyl mi nieba tym jednym gestem
Kochana – trzymaj mnie mocno, wtul się w ramiona
dotknij i poczuj jak bardzo jesteś spragniona
I czuję Twój oddech, i serca bicie
pamiętam wszystko, wspominam skrycie
Poranki są Tobą, a las naszym cieniem
samotne spacery – oddechu wspomnieniem
Więc kiedy tak siedzę i o Tobie piszę
to ciągle w oddali czuły głos Twój słyszę
To daje mi pewność, że każda ta chwila
dla nas i tylko nasza tam była …”
