Współczesna Edith Piaf
Zaz wiele lat musiała czekać na swój wielki sukces.
W październiku 2010 roku debiutancki album 30-letniej wówczas Zaz zdobył we Francji podwójną platynę, a ona sama została najpopularniejszą piosenkarką we Francji i najczęściej prezentowaną francuskojęzyczną artystką poza granicami kraju.
Jej przebój "Je vieux" ("Pragnę") przez wiele miesięcy królował na listach przebojów (u nas 8 tygodni na Liście Przebojów Programu Trzeciego), a Zaz wyruszyła w niekończącą się trasę koncertową.
5 czerwca wystąpiła w wypełnionej do ostatniego miejsca warszawskiej Sali Kongresowej, 24 czerwca da koncert w szczecińskim Teatrze Letnim. Porównuje się ją do Édith Piaf: ze względu na niski, silny głos, i wzrost: niespełna 150 centymetrów.
Urodziła się w 1980 roku w Tours w Regionie Centralnym (departament Indre-et-Loire) we Francji jako Isabelle Geffroy. Jej matka była nauczycielką hiszpańskiego, ojciec pracował w dużej korporacji w branży elektrycznej. Ma brata i siostrę.
Teorię muzyki studiowała w Bordeaux. Przez kilka lat uprawiała kung-fu. W jej muzyce znaleźć można wpływy bluesa, jazzu, rytmów afrykańskich, latynoskich oraz tradycyjnej piosenki francuskiej. Od 2006 roku mieszka w Paryżu.
Muzyczną karierę rozpoczęła w wieku 21 lat w blues bandzie "Fifty Fingers". Przez dwa lata występowała w zespole wykonującym muzykę baskijską. Śpiewała na ulicach paryskiego Montmartru, potem w kabarecie, występując przez siedem dni w tygodniu od 23 do piątej nad ranem. Uważa, że była to jej najlepsza szkoła muzyczna.
W 2009 roku wygrała konkurs talentów "Génération Réservoir"i podpisała kontrakt na album z firmą Sony. Debiutancka płyta pt. "Zaz" ukazała się rok później. Wśród 11 utworów znalazła się (jako druga) piosenka "Je vieux" napisana dla Zaz w 2007 roku przez producenta Kerredine Soltani, która stała się jej pierwszym i największym jak dotąd przebojem.
Zaz porównanie do Édith Piaf uważa za zaszczyt. Swój charakterystyczny głos zawdzięcza palonym w przeszłości papierosom. W "Je vieux" śpiewa: "Pragnę miłości, radości, poczucia humoru, to nie wasze pieniądze sprawią, że będę szczęśliwa".
TP
Życie na gorąco 25/2012
