Iglaki pod śniegiem

Tak jak wszystkie rośliny zimozielone, iglaki tracą wodę przez cały rok. Zimą, niestety, nie zawsze mogą ją pobrać z przemarzniętej gleby. Jeśli nie zadbamy o ich nawodnienie, może dojść do brązowienia, a następnie gubienia igieł.

Gdy mróz odpuści i zrobi się cieplej, podlewajmy rośliny. Róbmy to w najcieplejszej porze dnia, np. w południe, gdy wyjrzy słońce. Nie podlewajmy wieczorem, bo w nocy może chwycić mróz. Zimą regularnie sprawdzajmy stan osłon na młodych, wrażliwych na mróz iglakach. Większe krzewy czy drzewa iglaste o kolumnowym lub stożkowym pokroju przewiążmy luźno sznurkiem.

Dzięki temu zmniejszymy ryzyko wystąpienia okiści, czyli zalegania śniegu na gałęziach. Ciężkie czapy śniegu mogą powodować wykrzywianie się lub nawet łamanie pędów. Ciężką, mokrą okiść trzeba usuwać ręcznie, aby uchronić gałęzie przed uszkodzeniem. Nie zgarniajmy śniegu z ziemi pod roślinami.

Chroni on korzenie iglaków przed przemarznięciem. Gdy zaczyna się topić, dodatkowo nawadnia roślinę. Gatunki wrażliwe na mróz osłońmy od strony wschodniej specjalnymi ekranami, matami ze słomy, juty lub innymi ściankami zabezpieczającymi przed wiatrem.

Uważajmy, aby nie przelać iglaków rosnących w donicach na tarasach. Podłoże powinno być stale wilgotne, ale nadmiar wody powoduje żółknięcie igieł.