Nie choruj ze stresu

Bez niego nie da się żyć. W odpowiedniej dawce mobilizuje do działania, dodaje energii, pozwala szybciej wyjść z trudnej sytuacji. Problemy zaczynają się, gdy stres trwa zbyt długo. Cierpi wtedy nie tylko nasza psychika, ale i ciało. Czujemy się rozbici, zmęczeni, trudno nam się skoncentrować. Rośnie ciśnienie krwi, pojawiają się problemy ze snem, spada odporność. Kobietom kłopot sprawiają nieregularne cykle, panom problemy z potencją.

Kłopoty z kręgosłupem. Stres powoduje sztywność karku i bóle pleców. Mięśnie na przemian kurczą się i rozkurczają. Po kilku latach może to doprowadzić nawet do dyskopatii. Pomoże ci ruch (najlepsze jest pływanie), bo wysiłek fizyczny zmusza mięśnie do pracy w równym rytmie.

Masaż usunie ból głowy spowodowany stresem. Połóż prawą dłoń na karku, tuż pod włosami, tak aby kciuk znajdował się po jednej stronie szyi, a reszta palców po drugiej stronie. Przytrzymując lewą dłonią czoło, prawą delikatnie ściskaj mięśnie karku 20-30 razy.

Znerwicowane serce. Hormony stresu mogą przyczyniać się do podniesienia poziomu złego cholesterolu, a przez to do odkładania się na ściankach naczyń krwionośnych płytki miażdżycowej. Specjaliści twierdzą, że każda sytuacja stresogenna aż o 30 proc. podnosi prawdopodobieństwo zawału. Pod wpływem silnego napięcia wzrasta ciśnienie krwi. Jak możesz sobie pomóc? Jedz więcej ryb, które zawierają dobroczynne dla serca i układu krwionośnego kwasy omega-3. Łykaj magnez, który przeciwdziała nadpobudliwości i witaminę B6 (wspomaga jego wchłanianie).

Gorsza odporność. Życie w napięciu zaburza produkcję białych krwinek, które odpowiadają za walkę z drobnoustrojami. Dlatego, gdy jesteś zestresowana, łatwiej łapiesz infekcje. Przy długotrwałym stresie dobrze jest co jakiś czas przez trzy tygodnie przyjmować kompleks witamin. Jedz marchew, szpinak, brokuły, pomidory, czerwoną paprykę, cytrusy, porzeczki i truskawki. Te warzywa i owoce zawierają witaminę C, pobudzającą produkcję interferonu - substancji, która skutecznie rozprawia się z zarazkami.

Nerwy w brzuchu. Hormony stresu powodują zagęszczenie soków trawiennych. To zaś skutkuje podrażnieniem śluzówki żołądka i dwunastnicy, co prowadzi do choroby wrzodowej. Inne skutki stresu to, zgaga, częste biegunki albo zaparcia. Ogranicz tłuszcze zwierzęce w swojej diecie. Jedz dużo produktów zawierających błonnik. Spaceruj codziennie około pół godziny - ruch koi nerwy i wspomaga trawienie.

Otyłość brzuszna. Kortyzol produkowany pod wpływem stresu wzmaga apetyt. Przy okazji powoduje również odkładanie się tkanki tłuszczowej na brzuchu. Jak się bronić? Zamiast "przejeść" emocje, spróbuj je "przegadać". Pomóc może lektura książki albo niewielka przekąska. Sięgnij po produkty bogate w magnez (gorzka czekolada, groszek, soczewica, chleb pełnoziarnisty, banany) lub bogate w niego wody.

Bezsenne noce. Stres pobudza do działania. Dlatego trudno ci zasnąć. Spróbuj się chociaż trochę wyciszyć przed pójściem do łóżka. Pomoże w tym ciepła kąpiel, spokojna muzyka, herbatka z melisy.

Rozregulowanie cyklu. Stres wpływa na produkcję estrogenów, progesteronu i prolaktyny. Miesiączki zaczynają pojawiać się rzadziej lub częściej, stają się skąpe. Bywa, że w ogóle zanikają. Koniecznie odwiedź ginekologa.

Mówi się, że układ nerwowy i skóra to bliźnięta. Jeśli jedno choruje, cierpi drugie. Dlatego tak wiele chorób skóry lekarze zaliczają do schorzeń psychosomatycznych, czyli takich, których podłoże tkwi w psychice. Jak twoja skóra reaguje na stres?

1. Przesuszenie - hormon stresu, kortyzol, zmniejsza zdolność skóry do zatrzymywania wody. W efekcie staje się ona przesuszona i poszarzała, bardziej wrażliwa. Piecze i swędzi.

2. Trądzik różowaty - u osób zestresowanych zwiększony przepływ krwi powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych i zaczerwienienie skóry na policzkach, nosie, czole i podbródku. W późniejszym etapie zaczerwienieniu mogą towarzyszyć wypryski.

3. Łuszczyca - glikokortykoidy wydzielające się w czasie długotrwałego stresu prowadzą do zmian w strukturze skóry i mogą zaostrzać objawy tej choroby. Badania wykazują, że prawie w 60 proc. przypadkach ostry atak łuszczycy następuje po jakimś traumatycznym przeżyciu. Podobnie jest w przypadku atopowego zapalenia skóry.

1. Puść endorfiny w ruch. Rozładuj złe emocje aktywnością fizyczną. Zdrowe zmęczenie to świetne lekarstwo na stres.

2. Śmiej się jak najczęściej. Śmiech odpręża, przywraca pozytywne myślenie.

3. Pielęgnuj swoje pasje. Możliwie jak najwięcej czasu poświęcaj na to, co sprawia ci przyjemność. To również sprzyja wydzielaniu się hormonów szczęścia.

4. Kochaj się! Seks pomaga uporać się ze stresem. Rozluźnia mięśnie, a także łagodzi bóle.

5. Bądź asertywna. Dzięki temu będziesz żyła w większej zgodzie z samą sobą. To zaś uchroni cię przed frustracją.

6. Mierz siły na zamiary. Stawiaj sobie realistyczne cele. Ustal, co chcesz osiągnąć i w jakim czasie. Przygotuj plan działań, ale nie trzymaj się go sztywno.

Świat i Ludzie 7/2011