Z etykiety: E401 alginian sodu
Można go znaleźć m.in. w żywności: galaretkach owocowych, mrożonych deserach, dżemach, a także kosmetykach, takich jak: preparaty do trwałej ondulacji, kremy do golenia, mleczka kosmetyczne.
Właściwości żelujące alginianu sodu wykorzystuje się w kuchni molekularnej, w której stosuje się wiedzę naukową na temat gotowania. Celem jej jest otrzymanie czystych smaków nietypowymi sposobami i niekiedy w bardzo zaskakujących zestawieniach.
Po dodaniu alginianu do zimnej wody zsiądzie się prawie tak samo jak żelatyna. Alginian w połączeniu z chlorkiem wapnia powoduje, że struktura żelowa jest mocniejsza i twardsza.
Alginian sodu (E401) jest naturalnym związkiem otrzymywanym z wodorostów morskich z rodziny Phaeophyceae, czyli alg brunatnic, wyrzucanych na brzeg Atlantyku.
Czym jest? Alginian sodu jest solą sodową kwasu alginowego, bezbarwną i bez smaku. Łatwo pęcznieje. W układzie pokarmowym prawie się nie wchłania.
Używany jest jako substancja stabilizująca, do wytwarzania emulsji (emulgująca), zagęszczająca oraz rozpuszczalnik.
Norm spożycia dla alginianiu sodu nie ustalono. Związek ten uznano za bezpieczny, mimo że badania przeprowadzone na zwierzętach udowodniły, że alginian sodu hamuje wchłanianie składników odżywczych. U człowieka duże dawki mogą pogorszyć wchłanianie żelaza. W dużych dawkach może działać przeczyszczająco. Posiada właściwości hamujące wchłanianie strontu (pierwiastek ten może być radioaktywny).
