Reklama

Girona - rzymskie miasto w Hiszpanii

Girona, miasto założone przez Rzymian, ma strategiczną lokalizację na wzgórzu nad rzekami Ter i Onyar. Może poszczycić się wyjątkową lokalizacją, nie dość, że położona blisko Barcelony, to jeszcze znajduje się w połowie drogi między morzem a górami.

Katalońska prowincja

Girona jest jedną z czterech prowincji Katalonii - wspólnoty autonomicznej Hiszpanii, której stolicą i główny ośrodkiem jest Barcelona. Katalonia zajmuje region położony nad Morzem Śródziemnym przy granicy z Francją i Andorą, historycznie do Katalonii należą też tereny znajdujące się za granicą francuską. Obecny status autonomii jest potwierdzony w hiszpańskiej konstytucji z 1978 - Katalonia ma autonomię kulturalną i polityczną.

Autonomia bez lotniska

Obok kraju Basków jest to najszersza autonomia w Hiszpanii. Mimo tego Katalończycy wciąż nie są zadowoleni - domagają się samodzielności w ramach Unii Europejskiej, kontroli nad liniami kolejowymi i lotniskiem w Barcelonie, prawa do posiadania własnych przedstawicielstw zagranicznych oraz podziału podatków i wydatków, tak jak mają do tego prawo Baskowie.

Reklama

Wiele kontrowersji, także w samej Katalonii wzbudza kwestia obywatelstwa katalońskiego przeciwstawianego hiszpańskiemu.

Zwiedzanie Girony

Starówka Girony jest jedną z najbardziej rozpoznawanych w Katalonii. Tym, co wyróżnia ją wśród innych miast europejskich, są wyjątkowe elementy, takie jak mur obronny z czasów dynastii Karolingów (wywodzącej się od Karola Młota, panującej w latach 753 - 987), bardzo dobrze zachowana dzielnica żydowska, okazała gotycka katedra z najszersza nawą na świecie. W Gironie mieści się także sześć muzeów z ciekawymi kolekcjami, m.in. dwa muzea prezentujące historię miasta: Museu d'art. i Museu Arqueologic.

Między rzeką a murami obronnymi mieści się starówka, którą najlepiej zwiedzać włócząc się godzinami po wąskich uliczkach i zaglądając na dziedzińce kamienic.

Szeroka katedra

Katedra w Gironie łączy w sobie wiele stylów architektonicznych - budowana była między XI a XVII w. Krużganki i wieża Karolingów to elementy zachowane z pierwotnej romańskiej budowli. Najbardziej spektakularna w katedrze jest nawa główna z najszerszym łukiem na świecie. Jego rozpiętość sięga 22 metrów, a sklepienie jest zwieńczone pięknym witrażem.

Kościół Sant Pere de Galligants

Dawne opactwo benedyktynów stanowi jeden z najwybitniejszych przykładów architektury romańskiej w odmianie lombardzkiej w całej Katalonii. Budynek pochodzi z XII w. Najcenniejszymi elementami kościoła są krużganki i kolumny.

Łaźnie Arabskie (Banys Arabs)

Struktura łaźni i niektóre elementy przypominają arabskie łaźnie, jakie zwykli budować Maurowie, faktycznie jednak konstrukcja pochodzi z XII w. i jest zbudowana w stylu romańskim. Łaźnie składają się z trzech sal z podgrzewanymi posadzkami. Frigidarium, czyli pomieszczenie w łaźni, w którym brało się zimną kąpiel, następującą po gorącej, pokryte jest znakomitym sklepieniem pierścieniowatym.

Kolegiata Sant Feliu

Duża część budynku pochodzącego z czasów wczesnochrześcijańskich zachowała się do dziś, uzupełniona później między XI a XIX w. o gotyckie nawy i barokową fasadę. Wielką atrakcją kościoła jest osiem niezwykłych rzeźb z czasów romańskich i starochrześcijańskich.

El Call - dzielnica żydowska

Jedna z największych i najlepiej zachowanych dzielnic żydowskich w Europie. Korzenie jej historii sięgają IX w. Niegdyś było to miasto w mieście zamieszkane przez trzystuosobową gminę żydowską. Pod koniec XIV w. w Hiszpanii rozpoczęły się prześladowania Żydów, ich życie wyglądało jak w zamkniętym gettcie. Dziś najciekawsze zabytki architektoniczne i urbanistyczne można się natknąć na Bonastruc ca Porta i w okolicach.

Kolorowe domy nad rzeką Onyar

W zbudowanej prawie w całości z kamienia Gironie można oglądać wiele spektakularnych widoków - uliczki się strome, a domy mają charakterystyczne kwadratowe portyki- ganki z filarami.

Znakiem rozpoznawczym miasta są jednak domy położone nad brzegiem przepływającej przez Gironę rzeki Onyar. Pomalowane na żywe kolory stanowią jakby tło dla jasnych i dostojnych zabudowań katedry i kościoła Sant Feliu.

Mury obronne

Wyjątkowym przeżyciem może być spacer ścieżką wzdłuż antycznego muru datowanego na czasy od IX w., kiedy władała dynastia Karolingów do wczesnego średniowiecza - XIV i XV w. Mury otaczają historyczne centrum miasta od wschodu. Ścieżka na fortyfikacji jest z pewnością najlepszym punktem widokowym, z którego można obserwować miasto.

W Gironie jest wiele miejsc, gdzie w piękny sposób łączą się średniowieczne i współczesne obiekty. Place, strome uliczki i budynki tworzą miejsca o bezkonkurencyjnej atmosferze, gdzie ma się wrażenie, że czas zatrzymał się w miejscu kilka wieków temu.

Kiedy zwiedzać

W Katalonii panuje typowy klimat śródziemnomorski - lato jest gorące, a zimy łagodne. Najlepszymi porami na zwiedzanie miast są wiosna i jesień, kiedy spacerowanie jest najprzyjemniejsze. W sierpniu następuje kumulacja wyjazdów urlopowych Hiszpanów, niektórzy restauratorzy wyjeżdżają i lokale mogą być zamknięte, oblężenie przeżywają za to miejscowości nadmorskie.

Czym się delektować

Będąc w Katalonii nie można nie spróbować tutejszej kuchni, która ponoć zabrała wszystko co najlepsze od Fenicjan, Kartagińczyków, Greków, Rzymian i Arabów, którzy niegdyś zamieszkiwali Półwysep Iberyjski. Amanida catalana to sałatka z sałaty, pomidorów, cebuli i oliwek, podawana tradycyjnie jako przystawka. Katalońska zupa przypomina nasz rosół, deser - budyń karmelowy, a typowymi składnikami dania głównego są owoce morze, wołowina, wieprzowina, baranina i króliki. Katalońskie porcje są zazwyczaj bardzo obfite.

EP

Styl.pl
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Strona główna INTERIA.PL
Polecamy