Incele. Niewidzialni i niebezpieczni

15 marca 2019 roku w meczecie w Christchurch w Nowej Zelandii rozlegają się strzały. Wybucha panika. Kilkanaście minut później zostaje ostrzelany kolejny ośrodek religijny. Łącznie ginie 50 osób. Obu ataków dokonał Brenton Tarrant.

Wczesnym popołudniem 14 lutego 2018 roku w szkole w Parkland rozbrzmiewa alarm przeciwpożarowy. Uczniowie wybiegają z klas. Rozlegają się strzały. To Nikolas Cruz zabija swoich kolegów. Ginie 17 osób i kilkanaście jest rannych.

22 lipca 2011 Anders Breivik przez półtorej godziny strzela do młodzieży na wyspie Utoja. Zabija 77 osób.

Dwa lata później Elliot Rodger morduje w akademiku dwóch swoich współlokatorów i kolegę. Następnie jeździ samochodem po okolicy (Isla Vista) i strzela do przypadkowych ludzi. Zginęło 7 osób. Rodger nagrał film, w którym tłumaczył motywy zbrodni, i opublikował go w internecie.

"Wy będziecie zwierzętami, jesteście zwierzętami, a ja wymorduję was jak zwierzęta. Będę bogiem żądnym zemsty na wszystkich, którzy na to zasługują, a wy zasługujecie na to, za samą zbrodnię prowadzenia lepszego życia niż ja" - odgrażał się Eliot.

Kim byli ludzie, na których chciał się zemścić w tak okrutny sposób? To przede wszystkim dziewczyny, przez które czuł się odrzucony i inni ludzie wiodący bardziej udane życie erotyczne niż on. Podobnie jak Nicloas Cruz, Anders Breivik i najprawdopodobniej Brenton Tarrant, Elliot Rodger był incelem.

Na 47 masowych morderstw popełnionych w 1927-2015 przez młodych mężczyzn aż 27 zostało dokonanych przez inceli.

Słowo incel zostało wprowadzone przez kanadyjską aktywistkę LGBT - Alanę, która określiła tę grupę, jako involuntary celibate (,,żyjący w mimowolnym celibacie’’). Szybko przyjęło się zarówno w internecie jak i w opracowaniach naukowych. Określa się nim młodych mężczyzn, którzy nie potrafią nawiązać relacji z kobietami i często zajmują niską pozycję społeczną. Osoby te w większości czują się wykluczone ze społeczeństwa. Sami uważają się za ,,przegrywów’’. Niepowodzenia u kobiet budzą w nich potężną frustrację i agresję.

"Dziewczyny, jedyne, czego chciałem, to kochać was i być przez was kochanym. Chciałem mieć dziewczynę. Chciałem seksu. Chciałem miłości, czułości, adoracji. Myślicie, że nie jestem tego wart. To zbrodnia, której nie można wybaczyć. Skoro [śmiech] zabroniłyście mi szczęśliwego życia, w zamian ja zabronię życia wam [śmiech]. Tylko tak jest sprawiedliwie’’ - mówił w swoim filmie-manifeście Rodger.

Po kolejnych niepowodzeniach incele rezygnują z dalszych prób polepszenia swojego życia i nawiązania kontaktów z innymi, izolują się od świata, zamykają się w bezpiecznej przestrzeni własnego pokoju, internetu i gier komputerowych. O swoją sytuację obwiniają innych. To dziewczyny są winne temu, że oni żadnej nie mają. Inni mężczyźni są oskarżeni o to, że zabierają im kobiety.

Mimo odosobnienia, incele nie cierpią w samotności. W zakamarkach internetu spotykają innych, podobnych sobie.

Sfrustrowani młodzi mężczyźni po licznych porażkach towarzyskich znajdują pocieszenie w sieci.

Odkrywają, że nie są sami, poznają ludzi, którzy czują się tak samo i mają podobne zapatrywania. Incele jednoczą się na forach internetowych wymieniając się spostrzeżeniami. Nie tworzą wspólnej organizacji czy partii, łączą ich tylko poglądy, np. względem płci przeciwnej. Za granicą działają wokół kanału 4chan i portalu Reddit, natomiast w Polsce wybrali Wykop.

Zaczynają tworzyć zwartą społeczność, mającą swój język, system wartości i coraz bardziej ujednolicony światopogląd. Incele wspierają się, ale nie w wyjściu z izolacji społecznej, a w utwierdzeniu się w regułach specyficznego, własnego świata. Mają swoich bohaterów, swoje legendy, a nawet swoją interpretację nauki i historii.

Niekiedy odnoszą się do mitologii nordyckiej i kultu jej bogów oraz wojowników, wikingów, z którymi się poniekąd utożsamiają. Przyjmują ich jako wzór - silnych, surowych mężczyzn.

Nakręcają filmiki, spotykają się na czatach i forach. O zlotach inceli w realnym świecie jednak nie słychać.

Ideologia inceli kręci się w naturalny sposób wokół stosunków damsko - męskich i odzwierciedla ich gniew wywołany brakiem romantycznych relacji w życiu prywatnym. Mężczyźni ci nie chcą, aby kobiety miały wolny wybór swoich partnerów życiowych. Uważają, że dziewczyny nie powinny odmawiać seksu mężczyznom, kiedy oni go chcą, a państwo powinno zapewnić możliwość współżycia socjalnego, czyli m.in. dostępu do domów publicznych. Niektórzy z nich życzą sobie również ograniczenia dostępu kobiet do edukacji, rynku pracy i głosowania.

Ponieważ o swoją sytuację obwiniają innych, rozwiązanie ich problemów też powinno przyjść  z zewnątrz dzięki regulacjom państwowym. Gniew skierowany jest głównie na odrzucające ich kobiety, ale również na atrakcyjnych mężczyzn zabierających im dziewczyny.

Do tego dochodzi niechęć do obcokrajowców, którzy wiążą się z partnerkami nie swojej narodowości oraz na wyznawców innych religii.

Wymiana własnych poglądów, nawet kontrowersyjnych, na forach internetowych nie stanowi problemu. Kłopot zaczyna się wtedy, gdy do słów dochodzą czyny, tak jak w przypadku poszczególnych ,,przedstawicieli’’ tej społeczności. Niektórzy z nich zdecydowali się zostać bohaterami, co w ich rozumieniu wiąże się z zemstą, dokonaniem ataku, który zostanie zapamiętany, bo w ten sposób staną się sławni, nawet jeśli przyjdzie im zapłacić życiem. Lepiej umrzeć w rozgłosie, niż żyć jako ,,nikt’’. Ich ofiarami byli zwykli ludzie, osoby które przypadkiem znalazły się na ich drodze.

22 letni Elliot Rodger, który dokonał napaści w Isla Vista, stał się swoistym wzorem do naśladowania dla niektórych inceli. Nicolas Cruz odpowiedzialny za strzelaninę w szkole w Parkland przed zbrodnią napisał na portalu społecznościowym ,,Elliot Rodger will not be forgotten’’ (Elliot Rodger nie będzie zapomniany). Słowa te mogły zostać różnie zrozumiane, jednak dopiero gdy dowiadujemy się o następstwach wpisu, dociera do nas jego znaczenie.

Brenton Tarrant po zamachu na meczety w Nowej Zelandii otwarcie przyznał, że inspirował się Breivikiem. Chociaż grupa ta nie ma wyraźnego lidera, jednak niektórych z nich (bardziej radykalnych) napędzają czyny pozostałych.

­­­­­­­­­­­­­­­­­Przed popełnieniem zbrodni lub w czasie procesu każdy ze sprawców wydał manifest odnoszący się do obecnej kultury i stylu życia społeczeństwa, z którego czuli się wykluczeni. Manifesty były pełne nienawiści, często rasizmu, a także faszyzmu. Każdy z nich traktował swój atak jako zemstę lub obronę państwa oraz kultury. Brenton Tarrant zamieścił na swoich mediach społecznościowych transmisję na żywo z popełnianej masakry.

Swój światopogląd próbują często podeprzeć pseudonaukowymi wywodami, czerpiąc pełnymi garściami z pojęć biologicznych, co ma odzwierciedlenie w ich slangu. Utworzyli oni określenia na typy ludzi, którymi pogardzają oraz dotyczące własnego środowiska (swoją sytuację również uważają za żałosną).

Chad to atrakcyjny, biały mężczyzna, tzw. samiec alfa, który może mieć każdą dziewczynę. Stacy odnosi się do kobiety, która prowadzi swobodny tryb życia, jest atrakcyjna, przez co niedostępna dla inceli. Normie (Normiki) to chłopcy, którzy nie mają bogatego życia seksualnego, ale nie żyją w celibacie. Beckys są odpowiednikiem normika wśród kobiet. Także nie zaskarbiły sobie szacunku inceli.

Według inceli każda kobieta chce być z Chadem i nawet, jeśli nie jest oczywistą pięknością, to aspiruje do tego, aby związać się z samcem alfa, odrzucając wszystkich mniej urodziwych mężczyzn. Według własnych przekonań incele jako samce beta nie mają szans u żadnych dziewczyn.

Wspomniana grupa ma także określenia dotyczące siebie samych. Piwniczaki to osoby przesiadujące przy komputerze, niewychodzące z domu. Przegrywami nazywają mężczyzn bez szerszych perspektyw na społeczny awans. Następna grupa to Stulejarze czyli młodzi chłopcy, którzy czują, że przegrali życie i stale doświadczają podniecenia seksualnego.

Czerwona pigułka - osoby  należące do tej grupy, dyskutują o słuszności przyznania praw wyborczych kobietom, czy wychowaniu sobie oddanych partnerek. "Mistrzowie podrywu" dostarczają incelom techniki podrywu dziewczyn. Są jeszcze niebieskie, czarne i białe pigułki, odnoszące się m.in. do wewnętrznych przemyśleń inceli i bardziej radykalnych teorii.

Zamachy terrorystyczne, które zdawało by się nie mają ze sobą większego powiązania, okazują się wynikiem działań osób ze społeczności, która jawnie funkcjonuje w internecie. Jej użytkownicy wymieniają się kontrowersyjnymi poglądami, a każdy może przyłączyć się do którejś  z wyżej wymienionych grup.

W pierwszych chwilach snuto podejrzenia, że za niektóre ataki są odpowiedzialni muzułmańscy terroryści, jednak po wkrótce wychodziło na jaw, że dokonały tego osoby z "sąsiedniego podwórka", które często wcześniej upubliczniły swoje zamiary w sieci.

Ewelina Koziołek

Zobacz także: