Nazwisko po mężu. Konieczność czy tradycja?
Najczęściej to kobieta przyjmuje nazwisko męża, chociaż polskie prawo nie stoi na przeszkodzie, by mężczyzna nosił nazwisko żony. Okazuje się jednak, że coraz mniej polskich par się na to decyduje i małżonkowie pozostają przy swoich. Czyje nazwisko w takiej sytuacji przyjmuje dziecko?
W wielu krajach istnieją różne założenia dotyczące nazwisk. W niektórych jest wymóg, by para nazywała się dokładnie tak samo, a jeszcze w innych jest możliwość, by małżonkowie pozostali przy swoich nazwiskach. W Polsce natomiast istnieją aż trzy opcje. Otóż kobieta może przyjąć nazwisko męża, mężczyzna żony lub mogą je połączyć i wspólnie mieć dwuczłonowe.
Paragraf 1. art. 25 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego mówi, że "o nazwisku, które każdy z małżonków będzie nosił po zawarciu małżeństwa, decyduje jego oświadczenie złożone przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego. Oświadczenie może być złożone bezpośrednio po zawarciu małżeństwa albo przed sporządzeniem przez kierownika urzędu stanu cywilnego zaświadczenia stwierdzającego brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa".
Coraz częściej kobiety nie chcą nic zmieniać i zostają przy swoich nazwiskach. Zazwyczaj robią to tylko dlatego, że są do niego przywiązane lub mają pewne osiągnięcia i są kojarzone z panieńskim nazwiskiem.
Nic nie stoi na przeszkodzie, by małżonkowie pozostali przy swoich nazwiskach. Często chcą uniknąć zamieszania związanego ze zmianą danych w dokumentach lub chociażby wizytówkach. Jeśli jednak małżonkowie chcą zrobić to w tradycyjny sposób i nazywać się tak samo, to jest to tylko i wyłącznie ich wybór. Niedopuszczalna jest jednak wymiana nazwisk. Ponadto paragraf 3. art. 25 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego stanowi, że "w razie niezłożenia oświadczenia w sprawie nazwiska, każdy z małżonków zachowuje swoje dotychczasowe nazwisko".
Warto pamiętać, że zmiana nazwiska wiąże się z wymianą m.in. takich dokumentów jak dowód osobisty, paszport i prawo jazdy. Ponadto konieczna jest wymiana kart kredytowych i debetowych, a także zmiana nazwiska na umowie o pracę.
W kwestii nazwiska dziecka sprawa wygląda następująco. W przypadku, gdy małżonkowie noszą wspólne nazwisko, to dziecko również je otrzymuje. Gdy jednak każdy zostaje przy swoim, to pociecha otrzymuje wybrane nazwisko jednego z rodziców. Jeśli przyszli rodzice nie są w stanie podjąć decyzji, to dziecko nosi nazwisko dwuczłonowe - pierwsze matki, a drugie ojca.
Polacy uwielbiają kultywować tradycje, a więc nic dziwnego, że przyjęcie nazwiska męża w niektórych kręgach to standardowa procedura. Jak to wygląda w przypadku nazwisk dwuczłonowych?
Czasami narzeczeni mają pewien problem. Zdarza się tak, że nie wiedzą, który człon nazwiska powinien być jako pierwszy. Otóż Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy stanowi jedynie, że człony mogą być dwa. Nie ma informacji, że to nazwisko rodowe ma być pierwsze. Zatem Anna Nowak chcąca wyjść za Jana Kowalskiego może nazywać się zarówno Anna Nowak-Kowalska, jak i Anna Kowalska-Nowak. Oczywiście podobnie jest w przypadku, gdy mężczyzna również chce nosić nazwisko dwuczłonowe.
Wątpliwości pojawiają się także w przypadku, gdy np. żona chce mieć zarówno swoje nazwisko, jak i męża, ale jego nazwisko składa się z dwóch członów. W takiej sytuacji kobieta może dokonać wyboru, który człon nazwiska męża chce przyjąć.
Jak się okazuje, jest również możliwość zmiany nazwiska po ślubie. By to zrobić, wystarczy złożyć wniosek i odpowiednio go uargumentować. Jego wzór można znaleźć na stronach rządowych. Decyzja powinna przyjść po mniej więcej miesiącu.
Ponadto, jeśli małżeństwo nie przetrwało próby czasy, to również jest szansa na powrót do nazwiska noszonego przed ślubem. W takim przypadku należy złożyć oświadczenie przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego. Ważne, by zrobić to w ciągu trzech miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia rozwodu.
Czytaj więcej:
Kobiety mafii. To one stały u boku polskich gangsterów
Kim jest partner Moniki Olejnik? Dzieli ich spora różnica wieku
Zobacz także:
