Ostatni dzwonek na siew. "Zimowe szparagi" to balsam dla sercowców
Warzywo, które na surowo smakuje jak orzechy, a po ugotowaniu przypomina nam szparagi? Skorzonera, bo to do niej należą te charakterystyczne cechy, jest nieco zapomniana, ale coraz częściej wspomina się ją w kontekście zdrowego odżywiania. Mogą ją bez obaw jeść diabetycy, a obowiązkowo powinni włączyć do menu sercowcy oraz wszyscy ci, którzy marzą o zrzuceniu kilku zbędnych kilogramów. Oczywiście skorzonera może nas miło zaskoczyć, ponieważ oferuje o wiele więcej, niż można się spodziewać.
Spis treści:
Jaki smak ma skorzonera?
Mówi się o niej, że jest zapomnianym warzywem, bo nawet najbardziej doświadczeni działkowcy raczej nie sadzą go na swoich grządkach. Skorzonera nie króluje również na stołach, choć można z niej wyczarować naprawdę wyrafinowane dania, które rozpieszczą nasze kubki smakowe.
Jak smakuje skorzonera? Na surowo jest bardzo słodka i miesza się z orzechową nutą, a po obróbce cieplnej w zasadzie przypomina szparagi, stąd też - oraz ze względu na datę zbioru - nazywana jest "zimowymi szparagami".
Skorzonerę można marynować, zapiekać, gotować, podsmażać lub po prostu zjadać na surowo. Jeśli chcemy sięgnąć po to zdrowe i smaczne warzywo, to nic nas nie ogranicza, chyba że wyłącznie kulinarna wyobraźnia. Co więcej, jadalny nie jest jedynie korzeń skorzonery, ale również liście, z których można przygotować różnorakie sałatki.
Jakie właściwości ma skorzonera?
Skorzonera zawiera wiele wartości odżywczych. Warto wspomnieć na początku o tych, których jest najwięcej.
Skorzonera najbardziej znana jest z tego, że łagodzi stany zapalne. Ponadto powinni pomyśleć o niej diabetycy, ponieważ pomaga opanować skoki cukru. Warzywo charakteryzuje się niskim indeksem glikemicznym (IG=30). Inulina w niej zawarta pomoże także opanować wysoki poziom cholesterolu oraz trójglicerydów, co zmniejsza ryzyko wystąpienia groźnych chorób serca.
Skorzonera to bogate źródło potasu, który znany jest ze swoich właściwości niezbędnych do prawidłowego działania układu nerwowego oraz krążenia. Pierwiastek ten nie tylko wspaniale działa na pamięć i koncentrację, ale także pomaga tym, którzy na co dzień podejmują się wytężonego wysiłku umysłowego. Zawarty w niej potas dobrze wpływa również na pracę mięśni, w tym serca. Dlatego to kolejny argument, by tym nieco zapomnianym warzywem bardziej zainteresowali się wszyscy ci, którzy cierpią z powodów kardiologicznych.
Ważna informacja dla wszystkich tych, którzy chcą uzyskać zdrową i szczupłą sylwetkę. Skorzonera to ważny składnik diety szczególnie wtedy, kiedy mierzymy się z nadprogramowymi kilogramami. To zasługa wspomnianej wcześniej inuliny oraz błonnika pokarmowego. Obie substancje w duecie wspomagają działanie układu pokarmowego, przyspieszają trawienie, oczyszczają jelita, a tym samym poprawiają funkcjonowanie mikroflory jelitowej odpowiedzialnej za odporność organizmu. Co więcej, skorzonera odpowiada za uczucie sytości, więc łatwiej jest opanować ataki nadmiernego apetytu.
Skorzonera: ostatni dzwonek na siew
Skorzonera czasami może być dostępna na niektórych targowiskach, ale jednak trudną ją dostać. Zapomniane warzywo można samodzielnie uprawiać w przydomowych ogródkach lub na działkach, ale trzeba zapewnić jej optymalne warunki. Po pierwsze: stanowisko. Musi być ono nie tylko nasłonecznione, ale również ciepłe i osłonięto od nadmiernego podmuchu wiatru. Skorzonera preferuje luźne, żyzne, próchnicze gleby: wszystko to musi sprostać dość specyficznym warunkom, jakie nałożone są na uprawę tego korzenia. Podłoże nie może być stale wilgotne, ale zbyt długie susze sprawiają, że trudniej o obfite zbiory.
Kiedy sadzić skorzonerę? Kalendarz ogrodniczy mówi jasno: optymalny czas to koniec kwietnia lub początek maja. Na szczęście skorzonerę można siać bezpośrednio do gruntu, co ułatwia jej uprawę. Wdzięczne warzywo z kolei ma także bardzo długi okres wegetacyjny, dlatego po posadzeniu na początku maja, plony będzie można zebrać najwcześniej w październiku.
