Lara Gessler borykała się z zaburzeniem odżywiania. Czym jest ortoreksja?
Lara Gessler w programie „Miasto Kobiet” postanowiła podzielić się swoimi przeżyciami i opowiedziała o obsesji zdrowego żywienia. Przyznała, że w przeszłości mierzyła się z zaburzeniami odżywiania. Okazuje się, że córka słynnej restauratorki cierpiała na ortoreksję. Przyjrzyjmy się, czym dokładnie jest to zaburzenie i jak się objawia.
Lara Gessler o ortoreksji
Lara Gessler we wrześniu tego roku przywitała na świecie syna Bernarda, a radosną nowinę przekazała za pośrednictwem mediów społecznościowych. Córka Magdy Gessler jest w szczęśliwym związku z Piotrem Szelągiem, z którym wspólnie wychowuje również córkę Nenę. Dziewczynka urodziła się w październiku 2020 roku.
Cukierniczka chętnie pokazuje swoją codzienność na instagramowym profilu. Dzieli się przemyśleniami i nie boi się poruszać poważnych kwestii. Lara Gessler wystąpiła w programie "Miasto Kobiet". To właśnie podczas rozmowy z prowadzącymi postanowiła otworzyć się na temat zaburzeń odżywiania i przyznała, że w przeszłości mierzyła się z ortoreksją.
Ortoreksja generalnie wiąże się z jedzeniem przede wszystkim, ale nie tylko. To jest właśnie poczucie gigantycznej paniki w momencie, kiedy przestajesz mieć kontrolę nad własnym życiem w jakimkolwiek, nawet najmniejszym aspekcie - jak właśnie wstawanie. Czy jak to, że miałam pięć, a nie sześć migdałów na śniadanie, kiedy zawsze mam sześć do tych konkretnych płatków, które jem
Cukierniczka dodała m.in., że nie brała pod uwagę wartości energetycznej posiłków. Starała się jednak wyeliminować cukier ze swojego jadłospisu. "Nie liczyłam kalorii, ale tak jakby ograniczałam zbędny cukier. Myślę, że to miało bardzo wiele wymiarów. Potem o 14.00 jadłam sałatę... i to byłoby na tyle. Od 14.00 nic" - wyznała Lara Gessler.
Córka Magdy Gessler stwierdziła, że to zdecydowanie odbiło się na jej zdrowiu, a organizm zaczął wysyłać sygnały świadczące, że jej sposób odżywiania nie jest prawidłowy. Lara Gessler wyznała, że musiała się zmierzyć m.in. z 18-miesięczną przerwą w menstruacji.
Czym jest ortoreksja i jak się objawia?
Ortoreksja polega przede wszystkim na kontrolowaniu jakości spożywanego jedzenia i wiąże się z obsesją na punkcie zdrowego odżywiania. Wszystko po to, by zachować zdrowie, a nie pozbyć się zbędnych kilogramów. Osoba dotknięta tym zaburzeniem rezygnuje z żywności, która jej zdaniem negatywnie oddziałuje na zdrowie. Dąży do wprowadzenia diety, która będzie idealna dla prawidłowego funkcjonowania organizmu.
Zazwyczaj za odrzuceniem danej żywności nie stoją żadne logiczne tłumaczenia, a ortorektyk zaczyna spożywać bardzo małe ilości jedzenia. W konsekwencji prowadzi to do licznych niedoborów pokarmowych, braku energii, a także pojawienia się chorób oraz schorzeń. Chorzy często izolują się i wycofują z życia towarzyskiego, a spożywanie posiłków staje się dla nich swego rodzaju rytuałem.
Ortoreksja może się objawiać m.in. podporządkowywaniem całego życia pod robienie zakupów i przygotowywanie posiłków. Poza tym tak jak wspomniano, wiąże się to z obsesyjnym sprawdzaniem jakości produktów i eliminowaniem tych, które mogą być szkodliwe. Do objawów ortoreksji zalicza się również występowanie poczucia winy po zjedzeniu czegoś, co w przekonaniu chorego jest niewłaściwe, a także rezygnację z takich sposobów obróbki jedzenia jak, chociażby smażenie i gotowanie.
Jakie są skutki ortoreksji?
Nieprawidłowe odżywianie się spowodowane ortoreksją może prowadzić m.in. do występowania bólów i zawrotów głowy, odczuwania nadmiernego zmęczenia, a także osłabienia odporności i częstego pojawiania się infekcji.
Poza tym skutkiem może być złe samopoczucie, niedożywienie, pogorszenie jakości życia i problemy z koncentracją oraz pamięcią. Pojawiają się również zaburzenia pracy jelit, zanik menstruacji oraz nudności. Ponadto ortoreksja może przyczynić się do wystąpienia anemii, czy też kwasicy metabolicznej oraz osteoporozy i depresji.
Leczenie ortoreksji
Wbrew pozorom rozpoznanie ortoreksji jest trudnym zadaniem. Głównie przez to, że początkowo wygląda to, jakby chory jedynie zmienił swoje nawyki żywieniowe i zaczął świadomie zdrowo się odżywiać. Dopiero po czasie można zauważyć, że jest to zaburzenie, które sieje spustoszenie w organizmie.
W takiej sytuacji zaleca się psychoterapię, a niekiedy także farmakoterapię. Poza tym istotna jest konsultacja z dietetykiem, który ułoży właściwą dietę oraz uświadomi chorego, na czym polega prawidłowe odżywianie.
***
Zobacz także:
