Lora Szafran w Lipnicy Murowanej
Lora Szafran - jedna z najwybitniejszych polskich wokalistek jazzowych wystąpi 7 lipca w Lipnicy Murowanej.
W pięknym plenerze przy kościele pw. św. Leonarda, który wpisany jest na Listę UNESCO, będzie można usłyszeć przeboje z niezwykłą muzyką Jerzego Warsa, Władysława Szpilmana i Jerzego Wasowskiego i tekstami znakomitych polskich poetów, w jazzowych wersjach Bogdana Hołowni.
To kolejny koncert w ramach 13. edycji Festiwalu "Muzyka Zaklęta w Drewnie", który w niezwykłej scenerii Szlaku Architektury Drewnianej w Małopolsce organizuje Małopolska Organizacja Turystyczna.
7.07.2019, godz. 17:00, Lipnica Murowana, koncert plenerowy przy kościele pw. św. Leonarda (UNESCO)
Wstęp na koncert jest wolny! "I tak się trudno rozstać - Wars, Szpilman, Wasowski", to przepiękne polskie przeboje z niezwykłą muzyką Jerzego Warsa, Władysława Szpilmana i Jerzego Wasowskiego, w jazzowych wersjach Bogdana Hołowni. W utworach zostały wykorzystane teksty znakomitych poetów min. Juliana Tuwima, Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego i Jeremiego Przybory. Lora Szafran stwarza podczas koncertu niepowtarzalny, charakterystyczny dla siebie klimat, zachwyca liryzmem i humorem.
Występują:
Lora Szafran - śpiew,
Robert Murakowski - trąbka,
Wojciech Gogolewski - fortepian,
Andrzej Święs - kontrabas,
Sebastian Frankiewicz - perkusja
Lora Szafran jest uznawana za jedną z najwybitniejszych polskich wokalistek jazzowych. W roku 1986 ukończyła z wyróżnieniem studia na Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach. Swoją karierę muzyczną zaczęła jeszcze na studiach, współpracując z czołową grupą jazzową Walk Away. W 1984 zajęła I miejsce na Międzynarodowych Spotkaniach Wokalistów Jazzowych w Zamościu. W późniejszych latach współpracowała z niemal wszystkimi najważniejszymi muzykami polskiej sceny jazzowej i wydała w sumie dziesięć albumów.
Kościół św. Leonarda w Lipnicy Murowanej z końca XV w. to jeden z najstarszych i najcenniejszych kościołów drewnianych w Małopolsce. Według tradycji zbudowano go w 1141 r. na miejscu pogańskiej gontyny. Wnętrze kościoła zdobi dekoracja malarska (polichromia) z okresów od końca XV do początku XVIII w. Prezbiterium zdobią sceny: Ukrzyżowania, Ostatniej Wieczerzy i Sądu Ostatecznego, nawę sceny z Męki Pańskiej oraz Dekalogu. Wśród cennego wyposażenia odnajdziemy: rzadki feretron procesyjny z płaskorzeźbą Trójcy Świętej i pozytyw szkatulny (do dziś grający). Obiekt w 2003 r. został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Naturalnego UNESCO.