Sara Tavares w Teatrze Studio
Gwiazda z Wysp Zielonego Przylądka wystąpi 6 kwietnia.
Jej piosenki są liryczne, zmysłowe i pełne ozdobników. Ubrane w nieodparte funkowe rytmy, rodem z Wysp i Afryki. Tematy o miłości - duchowej i tej międzyludzkiej - otaczają refleksje filozoficzne, które oddawać mają, wg słów samej Tavares, "wznoszącą się duszę". Jej muzyka pełna jest "słonecznego ducha". Gitarowe brzmienia Zielonego Przylądka, angolskie rytmy i ciepły portugalski wokal. Intensywna i uczuciowa.
Sara urodziła się poza wyspami, w pokoleniu dzieci emigrantów, którzy wyruszyli z wysp na Atlantyku do Portugalii w poszukiwaniu pracy. Jako nastolatka Tavares założyła pierwszy portugalski chór gospel w Lizbonie i uznała, że muzyka jest jej przeznaczeniem. Jej ulubionymi wykonawcami w tym czasie byli Stevie Wonder, Aretha Franklin i Donny Hathaway, a jej pasją - gra w piłkę nożną. W latach 1993-1994, wygrała krajowy konkurs telewizyjny i wzięła udział w Festiwalu Piosenki Eurowizja. Rezultatem tych wydarzeń był kontrakt z wytwórnią BMG i pierwsze wydawnictwo, zatytułowane Sara Tavares And Shout.
W kolejnych latach, wokalistka przeszła ewolucję od gospelu do popu, a następnie zbliżyła się do będącej w rozkwicie lizbońskiej sceny muzyki afrykańskiej i Zielonego Przylądka. Jej debiutancki album Mi Ma Bô z 1999 r. wciąż był zakorzeniony w muzyce R’n’B, ale jego producent Lokua Kanza, połączył ją z rytmicznym Afro-popem. Album zdobył w Portugalii Złotą Płytę i był nominowany do portugalskich nagród Grammy (Globos de Oero)
w kategorii Najlepszy Wykonawca / Najlepszy Debiutancki Album.
Druga płyta, Balancê, stała się początkiem międzynarodowej kariery Sary Tavares. Trasa promocyjna wiodła przez Europę, Japonię i Stany Zjednoczone. Środek ciężkości jej stylu przesunął się w kierunku muzyki Zielonego Przylądka i Afryki, a piosenki zaśpiewane były po portugalsku, w języku kreolskim z Zielonego Przylądka i w lokalnym ulicznym slangu. Cudowny album, kołyszący rytmami rodem z wysp i diaspory afrykańskiej. Filozoficzny podtekst Tavares jest zauważalny w wielu nowych utworach, ale jest także integralną częścią muzyki stworzonej do ruchu, kołysania się i tańca, której przykładem może być rytmiczny "Keda Livre" (Freefall) z funkującą perkusją i afro-beatową mieszanką. W marcu 2011 roku Sara Tavares otrzymała tytuł najlepszego kobiecego głosu podczas wręczenia nagród muzycznych na Wyspach Zielonego Przylądka.
