San Marino dla minimalistów

Jedno z najmniejszych państw świata słynie z historycznych obiektów, pięknych widoków i niezależności.

Na starówkę, wyłączoną z ruchu samochodów, prowadzi zabytkowa Brama św. Franciszk
Na starówkę, wyłączoną z ruchu samochodów, prowadzi zabytkowa Brama św. Franciszk123RF/PICSEL

Wąska droga serpentynami pnie się w górę. Na zboczu stromego wzniesienia piętrzą się ściśnięte zabytkowe kamieniczki, nad którymi góruje majestatyczna forteca. To najstarsza republika na świecie - San Marino. Jedna z dwóch (oprócz Watykanu) enklaw w Europie leżących na terenie Włoch.

Jej początki sięgają IV w., kiedy to chrześcijański budowniczy, św. Marinus, uciekał przed prześladującym wyznawców Chrystusa cesarzem Dioklecjanem. Ukrył się w pustelni na szczycie Monte Titano. Tam założył wspólnotę chrześcijańską. Na jego pamiątkę te tereny nazwano najpierw Ziemią San Marino, później Republiką. Na przestrzeni dziejów była okupowana zaledwie trzy razy - ze względu na swoje specyficzne położenie na siedmiu wzgórzach, które znacznie utrudniało wrogom zadanie.

Cesarz Napoleon obsypywał mieszkańców podarunkami i proponował, w zamian za poparcie, zwiększenie terytorium republiki, ale spotkał się z odmową. Mieszkańcy woleli zachować niezależność, którą utrzymali do dziś. Podczas ostatniej wojny nie uszanowali jej Niemcy, ich wojska przeszły przez San Marino, a za nimi ruszyli alianci.

Państwo jest niewielkie: ma ok. 60 km² powierzchni (w najszerszym miejscu granice dzieli zaledwie 12 km), a zamieszkuje je ok. 30 tys. mieszkańców. W sezonie większość stanowią turyści - co roku przyjeżdża ich aż cztery miliony. Republika San Marino podzielona jest na dziewięć zamków (casteli), na czele których stoją wybierani dwa lata Kapitan Zamku i Rada Pomocnicza. Funkcję głowy całego państwa pełni Kapitan-Regent.

Zwiedzisz tu twierdze otoczone grubymi murami, pełne tajemniczych przejść i okazałych komnat. Ze wzgórz, na których zostały wzniesione, roztacza się widok na Apeniny i nieodległe wybrzeże Adriatyku. Nad stolicą - noszącą tę samą nazwę co republika - na trzech wierzchołkach góry Titano pysznią się zamki obronne.

Największy z nich to imponująca twierdza La Rocca o Guaita. Nad nią góruje wieża - nie ma fundamentów, lecz stoi stabilnie na litej skale.

Miasto otaczają mury obronne. Na starówkę, wyłączoną z ruchu samochodów, prowadzi zabytkowa Brama św. Franciszka. Tłumy turystów przeciskają się między sklepikami z pamiątkami a wolnocłowymi marketami.

Centralnym punktem jest reprezentacyjny plac Piazza della Libertà. W lecie co godzinę odbywa się uroczysta zmiana warty. Pośrodku placu stoi Statua Wolności - symbol suwerenności małej, ale niezłomnej republiki.

Koniecznie zajrzyj do zabytkowej bazyliki św. Marinusa, gdzie znajdują się jego prochy, a w stojącym obok kościółku św. Piotra zobaczysz wykute w kamieniu dwa wgłębienia - tam sypiali św. Marino i św. Leo. Warto zajrzeć także do kilku muzeów: Figur Woskowych, Malarstwa, a także Tortur, Wampirów i Osobliwości.

Zobacz także: 

Na Żywo
Masz sugestie, uwagi albo widzisz błąd?
Dołącz do nas