Balenciaga

Kreacje jego projektu nosili członkowie hiszpańskiej rodziny królewskiej i arystokracji, ale kiedy podczas hiszpańskiej wojny domowej zmuszony został do zamknięcia swoich sklepów, Balenciaga przeniósł się do Paryża.

Swój dom mody otworzył przy Avenue George V w sierpniu 1937 roku, a sukces w Paryżu był niemal natychmiastowy. W ciągu dwóch lat prasa francuska wychwalała go jako rewolucjonistę świata mody, a jego projekty stały się bardzo poszukiwane. Ostateczne zamknięcie domu mody, które nastąpiło nieuchronnie w 1968, skwitował stwierdzeniem, że "nikogo nie warto już ubierać". Od tego czasu marka pogrążyła się w letargu, z którego wyrwał ją nowy dyrektor artystyczny, jakim w 1997 został Francuz, Nicolas Ghesqui're. Od 1995 pracował on jako niezależny projektant kolekcji firmowanych przez dom mody Balenciaga.

2003 rok okazał się zwycięski dla Balenciagi. Wszystko dzięki minispódnicom i sukienkom z neoprenu, pochodzącym z kolekcji wiosna/lato 2003, które powtórnie postawiły Balenciagę w czołówce mody, zarówno jeśli chodzi o kreatywność, jak i sprzedaż. Tego samego roku, dom mody kupiła grupa Gucci. Jej były dyrektor generalny, Domenico De Sole, stwierdził wówczas, że "Balenciaga ma niezwykły atut. Nazywa się on Nicolas Ghesquiere".