Zamiast suplementu - miód

Prawdziwy miód jest ciężki - w słoiku 0,25 l powinno być go nie mniej niż 350 g. Jak upewnić się, że to, co oferuje sprzedawca, jest miodem? Zrób 2 testy: ściekania i rozpuszczania. Jeśli ścieka z łyżeczki na talerzyk nieprzerwanym strumykiem i tworzy na nim wypukłość, jest dobry. Jeżeli strużka się rwie, a miód rozlewa na talerzyku - nie jest naturalny. Miód sztuczny rozpuszcza się w wodzie od razu, prawdziwy najpierw tworzy w niej strużkę.

Naturalny miód już po kilku miesiącach krystalizuje się. Nie zmienia to jego właściwości. Wolisz płynny? Wstaw słoik do wody o temperaturze ok. 25 stopni i czekaj, aż się rozpuści. W wyższej traci właściwości lecznicze i rozwarstwia się. Płynną formę długo zachowuje akacjowy i gryczany, krócej lipowy, rzepakowy, wrzosowy.

Miód ma niższy indeks glikemiczny od zwykłego cukru i jest nieporównywalnie zdrowszy od syntetycznych słodzików, które diabetycy często stosują. Jest więc zalecany cukrzykom, jednak dzienną dawkę powinni ustalić z lekarzem lub dietetykiem. Stężenie cukru we krwi po spożyciu 25 g miodu podnosi się w mniejszym stopniu, niż gdy jesz jabłko czy chleb.

Jeśli masz problem z suchą spękaną skórą dłoni, miód zadziała skuteczniej od leków. Przyspiesza gojenie i regenerację tkanek, zwalcza bakterie i grzyby, leczy wypryski i odmrożenia (na bazie miodu stworzono np. maść Tissane i kremy z kwiatów fiołka i nagietka).

Jeśli badania wykazały wysokie miano przeciwciał anty-Candida albicans, powinnaś z miodem uważać, bo jest on świetną pożywką dla tych drożdżaków. Jedz więc tylko niewielkie ilości słodkiego przysmaku. Między posiłkami pij wodę z cytryną (zalecaną w kandydozie).

Importowany aż z Nowej Zelandii, zawiera methylglyoxal - naturalny antybiotyk, który, spożywany codziennie w odpowiednich ilościach, zwalcza groźną Helicobacter pylori (bakteria odpowiada za 90 proc. wrzodów żołądka i dwunastnicy), a także gronkowce i paciorkowce. Miód ten jest jednak drogi. Z badań wynika, że podobne, też silne właściwości antybakteryjne mają polskie miody nektarowe, np. spadziowy.

Cierpisz na zgagę, pobolewa Cię w dołku pod żebrami? W żadnym wypadku nie rezygnuj z miodu. Jedz akacjowy, lipowy lub nawłociowy (zalecany również przy chorobach pęcherza i nerek). Po spałaszowaniu np. rogalika z miodem wypij 100 ml letniej wody z 2 łyżkami soku z cytryny. Zapobiegniesz drażniącemu działaniu kwasu solnego (cytryna działa zasadotwórczo).

Zawarte w miodzie pyłki roślin mogą zadziałać jak naturalna szczepionka przeciw alergii na pyłki. Najbardziej wskazany jest miód wielokwiatowy, bo zawiera największą liczbę pyłków. Wybieraj miody pochodzące z twojego rejonu zamieszkania - wówczas jest większa pewność, że będą zawierały niewielkie ilości właśnie tych pyłków roślinnych, na które jesteś uczulona. Zacznij od odrobiny miodu, potem stopniowo zwiększaj jego ilość i zmieniaj rodzaje. Ważne! Osoby skłonne do alergii nie powinny na własną rękę stosować propolisu