Co charakter pisma mówi o zdrowiu?
Nieprzypadkowo sposób, w jaki piszemy nazywa się charakterem pisma, jest on bowiem unikalny - każdy z nas inaczej stawia litery.
Ruchami ręki w trakcie pisania steruje pień mózgu i niektóre rejony kory mózgowej. A one są związane z funkcjonowaniem naszego organizmu.
Choroby serca. Pismo osób w pełni zdrowych różni się od pisma ludzi, których układ krążenia jest zagrożony. Odmienności to efekt zaburzeń akcji serca - w postaci dodatkowych skurczy. Nawet jeśli nieprawidłowe skurcze trwają tylko ułamki sekund, to sprawia to, że podczas pisania chorzy opierają długopis na papierze, zostawiając na nim tzw. kropki spoczynkowe. Na kartce zapisanej przez sercowca widnieją najczęściej po dwie kropki nad literą "i" oraz nad górnymi częściami liter "a", "e" i "o".
Nadciśnienie tętnicze. Niepokój spowodowany wysokim ciśnieniem krwi powoduje, że pismo jest bardziej chwiejne i niedbałe.
Niedotlenienie. Litery stają się nierówne i mniej wyraźne, zostawiamy różne odstępy pomiędzy nimi. Pismo z poziomego zaczyna "wędrować" w górę lub w dół.
Depresja. Stany depresyjno-lękowe rozpoznasz po tzw. piśmie wachlarzowatym: w obrębie wyrazu litery mają różne kąty nachylenia.
Schizofrenia. Tekst jednej osoby wygląda tak, jakby pisały go różne osoby mające odmienny charakter pisma. Chory często opuszcza lub powtarza słowa, łączy je w jeden wyraz.
Nerwica. Pismo "tańczy": najpierw jest nierówne, uspokaja się po kilku zdaniach. Astma. Chory podczas ataku cały wyraz kreśli tak samo, a jedną literę inaczej.
Demencja. Chory raz zwalnia, raz przyspiesza ruchy - nawet w trakcie jednego pociągnięcia piórem: jego litery są nadmiernie ściśnięte lub rozwlekłe.
Niedowidzenie. Typowe jest rozchwianie podstawowej linii wierszy i wyrazów, zmienna wielkość marginesów tekstu.
