Kto powinien unikać szpinaku?
Warzywa zielone są nie tylko "akumulatorami" energii słonecznej, ale zawierają również chlorofil będący cennym materiałem do budowy krwi. To już powinno wystarczyć do zainteresowania się szpinakiem - jego intensywnie zielonymi, a więc bogatymi w chlorofil liśćmi.
Ojczyzną szpinaku jest Persja. Starożytność go nie znała. Wydaje się, że Arabowie uprawiali go w IX wieku w Hiszpanii, skąd "rozszedł" się po Europie. Średniowieczni lekarze zalecali codzienne spożywanie szpinaku jako niezawodną metodę zwalczania obstrukcji, a w wieku XVI cała Europa zajadała się nim jako smaczną i skuteczną w zwalczaniu wielu dolegliwości jarzyną.
Szpinak jest bogaty w witaminy i sole mineralne. Zawiera m.in. karoten, witaminy B1, B2, PP, C, E i K, duże ilości żelaza, fosforu, wapnia, jodu i potasu oraz ślady miedzi i kobaltu. Może być stosowany w zwalczaniu anemii, pobudza rozleniwione siedzącym trybem życia jelita do większej wydajności pracy, dzięki działaniu moczopędnemu odciąża pracę serca, w pewnym stopniu zapobiega krzywicy u dzieci. Zawiera również przeciwutleniacze chroniące przed rakiem: beta - karoten i luteinę.
Ale szpinak ma też swoje wady - i to poważne. Zawiera kwas szczawiowy, który wiąże zawarty w pokarmie wapń i czyni go nieprzyswajalnym dla organizmu. Szpinaku powinni obawiać się ludzie cierpiący na kamicę nerkową, bowiem powstały w wyniku wiązania wapnia przez kwas szczawiowy szczawian wapnia jest budulcem dla bardzo rozpowszechnionego typu kamieni nerkowych. Stąd wniosek, że szpinaku nie należy podawać zbyt często, a przyrządzać w sposób racjonalny.
Gotowanie szpinaku w dużych ilościach wody jest marnotrastwem zawartych w nim witamin i soli mineralnych. Po dokładnym umyciu szpinak należy krótko dusić pod przykryciem we własnym soku - szpinak wydziela go obficie - i to nie siekając liści, lecz pozostawiając je w całości. Wywaru nie wylewać, raczej szpinak zagęścić odrobiną zasmażki. Delikatne listki szpinaku można dodawać do zielonej sałaty.
Przepis
Szpinak zasmażany
80 dag szpinaku, sól, 3 dag masła lub margaryny, 3 dag mąki, 1/4 l mleka, ząbek czosnku.
Szpinak przebrać, opłukać w dużej ilości zimnej wody, odciąć korzonki, włożyć do rondla, zalać wrzącą wodą, lekko osolić i krótko gotować na silnym ogniu (5-10 minut). W czasie gotowania zamieszać. Gdy jest miękki odcedzić, odsączyć, zemleć lub posiekać. Masło roztopić, dodać mąkę, zasmażyć nie rumieniąc. Zasmażkę rozprowadzić mlekiem (ewentualnie dodać wywar ze szpinaku), zagotować. Czosnek rozetrzeć ze szczyptą soli, włożyć do szpinaku, dodać zasmażkę, wymieszać, zagotować. Podawać do mięsa, z sadzonymi jajami lub posypany posiekanymi jajami ugotowanymi na twardo i z ziemniakami lub grzankami.
Szpinak mrożony paczkowany połączyć z sosem mlecznym, dodać czosnku, osolić zagotować. Zamiast czosnku można przyprawić gałką muszkatołową lub zrumienioną cebulą.
Więcej porad:
