Nietypowe objawy choroby wieńcowej
Siedemdziesięcioletni pacjent skarżył się na bóle w nadbrzuszu. Początkowo był diagnozowany w kierunku choroby żołądka.
Gdy badania nie wykazały nieprawidłowości, został skierowany do poradni kardiologicznej. Wykonano spoczynkowe badanie EKG - było prawidłowe, ale w badaniach laboratoryjnych stwierdzono podwyższony poziom cholesterolu. Zlecono próbę wysiłkową. W zapisie EKG pojawiły się niewielkie zmiany, mogące świadczyć o niedokrwieniu dolnej ściany serca. Skierowano pacjenta na koronarografię. Uwidoczniła zwężenie jednej z tętnic wieńcowych.
Przyczyny
Choroba wieńcowa to stan, w którym dochodzi do niedokrwienia mięśnia serca z powodu zwężenia tętnicy lub tętnic wieńcowych.
Przyczyną najczęściej są zmiany miażdżycowe, ale też: choroby układowe, RZS, zapalenia naczyń.
Dolegliwości związane z niedokrwieniem serca mogą być ponadto skutkiem infekcyjnego zapalenia wsierdzia, wady serca, kardiomiopatii (uszkodzenia mięśnia serca), niedokrwistości.
Objawy
Najczęstszym jest ból w klatce piersiowej - zwykle zlokalizowany za mostkiem, pośrodku lub lekko po lewej stronie. Ma charakter tępy, rozlany, może promieniować do lewego ramienia, szyi i żuchwy. Czasem towarzyszy mu duszność. Występuje po wysiłku fizycznym, pod wpływem emocji, na skutek wyjścia na zimne powietrze. Dolegliwości mijają po odpoczynku lub przyjęciu leku rozszerzającego naczynia.
Zdarza się, że objawy są mniej typowe. Ból zlokalizowany jest w nadbrzuszu, pojawiają się nudności i wymioty. Te dolegliwości mogą być związane z niedokrwieniem ściany dolnej, która styka się z przeponą.
Postępowanie
Tak zwana stabilna, przewlekła choroba wieńcowa charakteryzuje się występowaniem dolegliwości o niewielkim nasileniu, wyłącznie po znacznym wysiłku fizycznym, ustępujących po krótkim odpoczynku. Nieleczona może jednak ulec zaostrzeniu (objawy występują coraz częściej, po coraz mniejszym wysiłku) i doprowadzić do ostrego niedokrwienia oraz zawału mięśnia serca.
Jeśli pojawią się objawy sugerujące chorobę wieńcową, zgłoś się do lekarza pierwszego kontaktu. Skieruje cię na: elektrokardiogram (EKG) - pokazuje zapis elektrycznej czynności serca; zwykle w przypadku stabilnej choroby wieńcowej, w okresie bez objawów, jest prawidłowy, próbę wysiłkową - w czasie której mogą wystąpić objawy choroby, a w zapisie EKG charakterystyczne zmiany.
W przypadku stwierdzenia choroby niedokrwiennej serca zostaniesz skierowana na badanie koronarograficzne. Pozwala ono zobrazować tętnice wieńcowe i określić, które są zwężone i mogą odpowiadać za objawy choroby. W czasie badania można przeprowadzić zabieg poszerzenia zwężonych naczyń i wszczepienia w nie stentów. Jest to podstawowy sposób leczenia choroby wieńcowej.
Po zabiegu konieczne jest stosowanie leków przeciwpłytkowych, zmniejszających krzepliwość krwi. Podstawowym jest kwas acetylosalicylowy, dodatkowo lekarz przepisze klopidogrel (początkowo będziesz brać dwa leki, później jeden z nich). Ma to zapobiec ponownemu zwężeniu tętnic. Bardzo ważna jest także modyfikacja trybu życia i diety, aby wyeliminować jak najwięcej czynników ryzyka.
Kto jest narażony
Choroba wieńcowa, albo szerzej, choroba niedokrwienna serca to poważny stan, który wymaga diagnostyki i odpowiedniego leczenia. Czynnikami ryzyka jej wystąpienia są: wiek i płeć - to dwa czynniki, których nie da się zmodyfikować; choroba wieńcowa występuje bowiem dwa razy częściej u mężczyzn, u kobiet zaś pojawia się w późniejszym wieku; te różnice wynikają z ochronnego działania żeńskich hormonów płciowych, palenie papierosów, otyłość, zbyt wysoki poziom cholesterolu, szczególnie frakcji LDL, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca.