Zobacz, twoje oko choruje!

Takie objawy najczęściej daje nadwzroczność starcza. Pojawia się ona, gdy wraz z wiekiem zaczynają słabnąć możliwości akomodacyjne oka (czyli zdolność do napinania mięśni oka tak, by odpowiednio zmienić siłę optyczną soczewki). Nadwzroczność mierzy się w dioptriach.

By ustalić wielkość wady i dobrać odpowiednie okulary lekarz musi "wyłączyć" akomodację za pomocą kropli z atropiną. Gdy już sprawdzi, jaką wielkość liter, cyfr czy kształtów jesteś w stanie odczytać, przepisze Ci odpowiednio dobrane okulary z tzw. szkłami skupiającymi.

Takie objawy mogą świadczyć o jaskrze. To choroba prowadząca do nieodwracalnego zniszczenia nerwu wzrokowego, z powodu nadmiernego wzrostu ciśnienia wewnątrz gałki ocznej. Diagnozuje się ją za pomocą tonometrii. Badanie polega na ustaleniu stopnia "ugięcia się" gałki ocznej pod naporem specjalnie wytworzonego podmuchu powietrza.

Prawidłowa wartość ciśnienia śródgałkowego to 21-22 mm Hg. Podwyższone ciśnienie jednak niekonieczne od razu oznacza jaskrę. Nieprawidłowe wyniki mogą też wskazywać na choroby układu krążenia, np. cukrzycę czy nadciśnienie tętnicze. Badania ciśnienia śródgałkowego raz na 2 lata powinien przeprowadzać każdy z nas. Jaskra często może rozwijać się bezobjawowo.

Może być spowodowane uszkodzeniami nerwu wzrokowego, ale także schorzeniem mózgu. Badanie pola widzenia (perymetria lub kampimetria), czyli wykreślanie obszaru widzianego nieruchomym okiem, wykazuje ewentualne ubytki w polu widzenia. Test ten pozwala odkryć uszkodzenia nerwu wzrokowego, odwarstwienie siatkówki oraz inne choroby siatkówki lub naczyniówki.

Podczas badania siada się przed czaszą perymetru z unieruchomioną głową i wpatruje się w punkt ustawiony w centrum czaszy. Następnie trzeba obserwować znaczek świetlny o zmieniającym się natężeniu, który pojawia się w obrębie czaszy. Na podstawie tego czy i kiedy znaczek będzie dla Ciebie widoczny, okulista określi zakres pola widzenia.

Bywa objawem zaćmy, czyli zmętnienia rogówki, która może pojawić się w różnych częściach soczewki i tym samym dawać różne objawy (np. widzenie zażółconych obrazów, zaburzenia rozróżnienia kolorów).

Zaćma najczęściej pojawia się z wiekiem (soczewka mętnieje u 90 procent osób). By rozpoznać zaćmę lekarz bada przedni odcinek gałki ocznej za pomocą lampy szczelinowej. Pozwala ona dokładnie sprawdzić, gdzie występuje zmętnienie.

Może oznaczać zespół suchego oka. By to zbadać, lekarz przeprowadza test stabilności łez (BUT), który wykrywa ich niedostateczne wydzielanie. Okulista zakrapla do oka barwnik, prosi, by zamrugać.

Następnie za pomocą niebieskiego światła sprawdza, czy gałka jest odpowiednio nawilżona czy też wysycha zbyt szybko. Może też wykonać test Schirmera. Polega on na umieszczeniu w worku spojówkowym paska bibułki. Jeśli tester ten nawilży się na poziomie 5-15 mm, oznacza to, że we łzach brakuje wody.