Ciasto z legendami
Nadziewane bitą śmietaną, twarożkiem lub kremem czekoladowym. Serwowane z orzechami włoskimi, rodzynkami bądź innymi bakaliami. Podawane również na słono z farszem mięsnym i grzybowym. Mowa oczywiście o cieście francuskim, które doskonale łączy się z wszelkiego rodzaju dodatkami.
Ten smaczny wyrób znany jest na całym świecie. Przekąski przygotowane na jego bazie można kupić w każdej piekarni i cukierni lub przyrządzić je samodzielnie w domowym zaciszu. Miłośnicy słodyczy chętnie sięgają również po produkty upieczone z odmian tego przysmaku.
Ze względu na nie do końca sprecyzowane autorstwo przepisu, geneza tego specjału obrosła licznymi legendami. Istnieją źródła potwierdzające, iż podobny przysmak, choć wyrabiany z oliwą, znany był już w starożytności. Inna teoria mówi, że na Stary Kontynent został przywieziony przez Arabów.
Również Francuzi stworzyli własną opowieść o jego pochodzeniu. Według niej, XVII-wieczny malarz i kucharz Claude Gelee, upiekł maślane pieczywo dla swojego chorego ojca, które zawinął w kształt przypominający dzisiejszego croissanta. W historii tego popularnego wyrobu swój ślad odcisnęli także Kaszubi. Zgodnie z ich legendą, miejscowe ciasto tzw. listkowe, zostało upowszechnione na całym świecie przez żołnierzy odwiedzających Gdańsk pod wodzą Napoleona.
Ciasto francuskie uchodzi za trudne do przygotowania, dlatego bardzo wiele osób decyduje się na kupno gotowego produktu. Znając jednak tajniki jego przyrządzania, bez problemu można upiec je samodzielnie. Ten słodki specjał wyrabia się z dwóch rodzajów mas. Pierwsza, nazywana gruntem, powstaje z mąki pszennej, soli, jajek i kwasku cytrynowego.
Druga, skomponowana jest jedynie z masła i odrobiny mąki. Po ich połączeniu całość należy rozwałkować i złożyć na cztery warstwy, a następnie odstawić do lodówki. Tą czynność powtarza się nawet do sześciu razy. Co istotne, wałkowanie ciasta musi być przerywane chłodzeniem, gdyż to ono powoduje zestalanie się tłuszczu, co stanowi podstawę całego przysmaku.
Piekarze i cukiernicy upodobali sobie ciasto francuskie nie tylko ze względu na wyjątkowy smak, ale także możliwość tworzenia z niego oryginalnych deserów. Istnieją również inne rodzaje podobnych wyrobów, które stosowane są zamiennie. Przykładem jest tzw. filo, szczególnie popularne w krajach Półwyspu Bałkańskiego. Jednak warstwy tej masy układa się w stosy, a nie zwija, jak w przypadku ciasta francuskiego.
Odmianą tego ostatniego jest ciasto półfrancuskie, które uchodzi za dużo łatwiejsze w przygotowaniu. W odróżnieniu od pierwowzoru przygotowuje się je z dodatkiem drożdży, śmietany bądź twarożku.
Fascynująca historia, wyjątkowy smak oraz możliwość przyrządzania oryginalnych przekąsek i deserów powoduje, że popularność ciasta francuskiego nieustannie wzrasta. W cukierniach i piekarniach możemy nabyć jego odmiany, np. z orzechami, bakaliami, makiem bądź słonymi przyprawami. Wypiekane w różnych krajach świata zyskuje koloryt i aromat lokalnych dodatków.
