Wielka księga smaków: Szczaw
To niepozorna roślina, a występuje w całej Europie, a także na terenach Azji, Ameryki i Afryki Północnej.
Zawiera opóźniający starzenie beta-karoten, witaminę C, która działa antyoksydacyjnie oraz żelazo, wapń i błonnik. A przy tym ma mało kalorii.
Listki szczawiu rozpoznasz po wydłużonym, strzałkowatym kształcie. W zależności od odmiany mogą mieć kolor zielony, zielonoszary, a nawet niebieskozielony.
W Polsce, na polach i łąkach, znajdziesz kilka gatunków dziko rosnącego szczawiu. Jest on drobniejszy i bardziej kwaśny niż ten uprawny (ogrodowy), który ma spore liście, jest soczysty i łagodniejszy w smaku. l Plusy i minusy Warzywo to nie tuczy, 100 g zielonych listków to niewiele ponad 20 kalorii.
Szczaw ma orzeźwiający, kwaskowaty smak, a to sprawia, że jest doskonałym składnikiem wielu dań. Mimo tego nie powinno się go spożywać zbyt często, zawiera bowiem szkodliwy kwas szczawiowy, którego nadmiar prowadzi do zaburzeń we wchłanianiu wapnia. Z tego powodu należy łączyć szczaw z produktami nabiałowymi.
W kuchni najczęściej wykorzystuje się młode listki. Znana, przyrządzana z nich potrawa to zupa szczawiowa (dodaje się do niej śmietanę i jajko, by zneutralizować działanie kwasu szczawiowego), ale listków można też użyć do sałatek, sosów, masła, past, makaronu i omletów. Szczaw świetnie smakuje z ziemniakami, jajkiem sadzonym, daniami z drobiu i ryb. Robi się też z niego przetwory.
Umyte liście szczawiu porwij i włóż do miski. Wrzuć też pokrojone w półksiężyce brzoskwinie. Przygotuj sos z oliwy, miodu i octu balsamicznego. Polej sałatkę, wymieszaj i posyp grubo zmielonym czerwonym pieprzem. Serwuj np. z grillowanym kurczakiem.
Świeże liście szczawiu charakteryzują się intensywną barwą i dużą elastycznością. Podczas zakupu unikaj liści zwiotczałych i przebarwionych. Jeśli zbierasz dziko rosnący szczaw, wybieraj miejsca z dala od jezdni i autostrad. Najsmaczniejsze są młode, delikatne i niestwardniałe listki. Powinny mieć intensywną barwę i być elastyczne. Ze starszych, większych liści koniecznie usuń twarde i łykowate łodygi ze środka. Szczaw przechowuj w suchym, chłodnym i ciemnym miejscu.
Zobacz także:
