Gotujący się pies
Na "niejednorodną muzyczną opowieść emocjonalną" - jak określa przedsięwzięcie sama aktorka, składają się kompozycje m.in.: Jacques'a Brela, Agnieszki Osieckiej, Nicka Cave'a, Czesława Niemena.
Edyta Jungowska przedstawia swój projekt, który miał premierę w 2000 roku i otrzymał na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej nagrodę im. Ewy Demarczyk. Artystka wciela się w różne role. Raz przyjmuje pozę lalki z porcelany - milknie i zastyga w bezruchu, raz psotnej dziewczynki - nogi wygina w "iksy", w oczach pojawia się figlarny błysk, raz dojrzałej, zranionej kobiety - zaciska pięści, krzyczy. Ostro gestykuluje, tańczy, kołysze się, przykuca... Najpierw łzy spływają jej po policzkach, za chwilę uśmiech rozjaśnia twarz. Burza uczuć, wulkan emocji - w zależności od tego, co i dlaczego śpiewa...
Program wyreżyserował Rafał Sabara, kostiumy zaprojektowała Beata Nyczaj.
Gra zespół w składzie:
Fabian Włodarek: klawisze, akordeon,
Kuba Orłowski: gitara,
Maciej Szczyciński: bas,
Adam Szuraj: perkusja,
Robert Siwak: instrumenty perkusyjne.
Najbliższe terminy recitalu "Gotującego się psa":
21 stycznia Teatr Roma godz. 17:30 i 20:00
16 lutego Och-Teatr
Edyta Jungowska jest absolwentką Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie (1989).
Wielką rolę w procesie jej aktorskiego dojrzewania odegrał Adam Hanuszkiewicz. Przedstawienia, w których bierze udział wymagają od niej nie tylko talentu aktorskiego, ale również wokalnego. Jako śpiewająca aktorka została doceniona na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu, gdzie w 1998 roku otrzymała Nagrodę Polsko-Niemieckiego Towarzystwa Kulturalnego "Polonica", a w 2000 roku Nagrodę Specjalna Teatru Ewy Demarczyk oraz Nagroda im. Andrzeja Waligórskiego "Andrzej 2000".
W 1993 roku zadebiutowała na srebrnym ekranie rolą Konstancji Weber w "Amadeuszu" realizowanym przez Macieja Wojtyszko. Występ został zauważony, doceniony i do tej pory zaowocował ponad trzydziestoma rolami w teatrze telewizji.
W telewizji występowała również w "Kabarecie Olgi Lipińskiej". Największą popularność przyniosła jej jednak postać pielęgniarki Bożenki w serialu "Na dobre i na złe".
W kinie do tej pory mogliśmy ją oglądać między innymi w "Faustynie" (1994), "Złocie Dezerterów" (1998), "Operacji Koza" (1999) oraz "Ciele" (2003). Do udanych drugoplanowych postaci należy portret matki w dramacie "Jestem" (reż. Dorota Kędzierzawska, 2005), za który była nominowana do Polskiej Nagrody Filmowej - Orły 2006.
