Cukinia: Tradycyjnie i na słodko. Co można z niej zrobić?

Cukinia w niektórych regionach Polski określana jest też kabaczkiem. Część moich przyjaciół używa tej właśnie nazwy. Jest to warzywo bardzo wartościowe, lekkostrawne i mało kaloryczne. W sam raz dla tych, którzy chcą przejść na dietę i zacząć odżywiać się zdrowo.

Bogate jest między innymi w: potas, magnez, żelazo czy witaminę C. Odkwasza organizm, a nawet poprawia pracę mózgu. Mówi się też, że jedzenie cukinii pozytywnie wpływa na łagodzenie stresu.

Chociaż chcę wam zaprezentować potrawy nietypowe, to zacznę od popularnego dania, jakim jest krem z cukinii. To jedna z tych pozycji, która zawsze się sprawdza jako obiad albo podwieczorek. Późnym latem lub wczesną jesienią.

Przygotowanie kremu z cukinii:

Cukinie umyć i pokroić w grubą kostkę (nie trzeba obierać ze skórki). Ziemniaka obrać, pokroić w kostkę, cebulę również obrać i pokroić. W garnku roztopić masło klarowane, przesmażyć ziemniaka, dodać cebulę i cukinię. Smażyć jeszcze przez chwilę. Zalać bulionem drobiowym - tak, by płyn przykrył warzywa w garnku. Zagotować. Następnie zmiksować.

Zdjąć z ognia, dorzucić listki bazylii. Przyprawić solą, pieprzem i imbirem. Ponownie zmiksować. Na talerzu udekorować płatkami parmezanu i bazylią. Skropić oliwą.

Oryginalnym pomysłem na wykorzystanie cukinii będzie stworzenie z niej makaronu w formie wstążek i podanie jak tradycyjnego tagliatelle z sosem pomidorowym. W tym wypadku nie możemy jednak użyć zbyt dużych cukinii. Dlaczego? Ponieważ będą one posiadały ziarna, które uniemożliwią zrobienie wstążek makaronowych.

Najlepiej sprawdzą się średniej wielkości warzywa. Poniżej znajdziecie przepis na tę potrawę, która nie tylko doskonale smakuje, ale jest też znacznie zdrowsza niż to samo danie ze zwykłym makaronem.

Przygotowanie:

Cebulę drobno posiekać i zeszklić na mocno rozgrzanej oliwie. Dorzucić pokrojony w plastry czosnek i smażyć razem przez chwilę.

Dodać pokrojoną w plastry paprykę oraz drobno posiekane pomidory. Przyprawić roztartym w dłoniach oregano. Wymieszać i zagotować na małym ogniu.

Cukinie obrać za pomocą obieraczki do warzyw. Następnie tym samym nożykiem wyciąć wstążki (kroimy do momentu, aż pojawią się pestki; to, co zostanie, można wykorzystać np. do zrobienia leczo). Wrzucić do sosu i delikatnie wymieszać. Przyprawić do smaku solą i pieprzem.

Podawać, gdy cukinia zmięknie. Na talerzu skropić oliwą, udekorować tartym parmezanem i listkami bazylii.

Nie wiem, czy wiecie, że cukinię można też wykorzystać do wypieków. Ciasta na jej bazie albo z jej dodatkiem są znacznie zdrowsze, a także lżejsze. Niektórzy nie czują z kolei różnicy pomiędzy tymi tradycyjnymi. Jeżeli do tej pory nie próbowaliście takich wypieków, to czas to zmienić i samodzielnie przygotować.

Jeśli chcecie, by było jeszcze bardziej zdrowo, to cukier zastąpcie ksylitolem. Pomijając aspekty zdrowotne, takie desery są po prostu ciekawe. Właśnie dzięki nim możemy odkryć nowe, nieznane nam do tej pory smaki.

Oto przepis na ciasto z cukinii, które często robię.

Przygotowanie ciasta z cukinii:

Cukinię zetrzeć na tarce o grubych oczkach (jeśli warzywo jest młode, to nie trzeba go obierać ze skórki). Dodać szczyptę soli, wymieszać i odstawić.

Jajka wybić do miski. Wsypać cukier. Zmiksować. Dodać proszek do pieczenia. Wsypać połowę mąki. Wlać olej. Zmiksować. Dosypać resztę mąki, wlać maślankę, uperfumować skórką otartą z cytryny, wycisnąć sok i ponownie zmiksować. Cukinię mocno odcisnąć, dodać do ciasta. Wymieszać i przełożyć do foremki keksowej (wysmarowanej masłem i wyłożonej papierem do pieczenia). Piec przez godzinę w temp. 180 st. C (do suchego patyczka).

Wystudzić i udekorować lukrem z cukru pudru i soku z cytryny oraz limoncello.

Z kolei jeśli myślicie, że dżem można robić tylko z owoców, to chcę was zaskoczyć. Poniżej receptura na przepyszny dżem z cukinii - jest bardzo prosta. To propozycja zwłaszcza dla tych, którzy mają największe okazy tego warzywa i myślą, że do niczego się one nie nadają. 

Przygotowanie dżemu z cukinii:

Startą cukinię gotować na małym ogniu przez ok. 2 godziny do miękkości. Pod koniec gotowania dodać cukier, galaretki, sok i skórkę z cytryny. Gotować jeszcze pół godziny. Gorącą masę włożyć do słoików, szczelnie zamknąć i odwrócić.

Gdy dżem jest w pomieszczeniu o temperaturze pokojowej, ma rzadką konsystencję, gdy trzymamy go w lodówce ładnie się ścina i przyjmuje formę galaretki.

Zobacz także:

Sposoby na zachowanie świeżości owoców. Nie tylko mrożenie

Szybkie desery bez pieczenia