Świąteczna jemioła
W okresie Świąt Bożego Narodzenia popularną rośliną dekoracyjną staje się jemioła. Robi się z niej stroiki, wiesza u powały lub nad progiem.
Jemioła, staropolska nazwa - Starzęśla, jest wiecznie zieloną rośliną, pasożytującą na drzewach. Jemioła zyskuje pełnię rozwoju w czasie przesilenia zimowego, gdy natura drzemie pod śniegiem. Dlatego, zgodnie z ludową tradycją zasługuje na cześć iście boską i jest rośliną zupełnie wyjątkową.
W magii roślinnej jemioła sprawuje funkcje ochronne i odczynia czary. Ponadto wyobraża moce przetrwania, gdyż - rozsiewana przez ptaki - zieleni się na drzewach, które utraciły już liście i owoce, zapadając w stan pozornej śmierci.
Symbolizuje powtórne narodziny i przetrwanie duszy po śmierci oraz jej zabiegi przygotowania sobie przyszłego życia. Już druidzi czcili jemiołę i zbierali ją tylko w określone dni - oddając w ten sposób cześć nieśmiertelnej Duszy.
Świeże liście jemioły zawierają duże ilości alkaloidów, wiskoli, choliny, amyriny i wiskotoksyny. Dlatego starannie przygotowane i odpowiednio dawkowane przetwory - maceraty, napary i wyciągi - pomocne są w nadciśnieniu tętniczym (silne działanie moczopędne), chorobach serca i niewydolności wieńcowej.
Ponadto ziele zawiera glikoproteidy typu lektyny o własnościach cytostatycznych i kancerostatycznych - a to znaczy iż mają one silne właściwości przeciwnowotworowe. Podobno najlepsze rezultaty uzyskuje się wstrzykując je bezpośrednio do guza nowotworowego. Jemioła zajmuje również ważne miejsce we współczesnej recepturze homeopatycznej. Jemioła pobudza cały system obronny organizmu, działając szczególnie na grasicę.
Ta magiczna roślina ucieleśnia przeżycie, płodność i narodziny. Chroni, leczy chorych i symbolizuje nieśmiertelność duszy.
Zobacz także:
