Zioła w kosmetyce
Zioła nie tylko leczą, ale także pielęgnują skórę, odmładzają, zmniejszają łojotok. Są składnikami wielu kremów kosmetycznych, balsamów, toników i szamponów. W preparatach kosmetycznych najczęściej spotykamy dąb, kozieradkę, łopian, mydlnicę lekarską, nagietek, pokrzywę, rumianek, skrzyp polny, szałwię, świetlik lekarski, rozmaryn i lawendę.
Gotowe preparaty są jednak często bardzo drogie. Możemy same pomóc swojej urodzie i pielęgnować swoje ciało, stosując zioła, które są znacznie tańsze niż wytwarzane z nich kosmetyki.
Dąb (Quercus) - w kosmetyce stosuje się korę dębową. Jest ona bogata w garbniki, stąd dobre działanie ściągające. Napary (1 łyżka stołowa na litr wody - gotować przez 10 minut) stosuje się do płukania ciemnych włosów oraz kąpieli stóp, w przypadkach nadmiernej potliwości.
Pokrzywa (Urtica dioica) - liście pokrzywy bogate są w witaminę B2 i C, kwas mrówkowy, kwas pantotenowy, chlorofil, sole mineralne. Pokrzywa znajduje się w wielu preparatach kosmetycznych i szamponach. Doskonale wzmacnia włosy, wpływa na zmniejszenie łupieżu o raz łojotoku. W domu można przygotować napar do płukania włosów:
1 garść pokrzywy zalewamy 1 litrem wody, ogrzewamy na wolnym ogniu przez ok. 15 minut, po czym odcedzamy.
Łopian (Articum lappa) - surowcem jest korzeń łopianu, bogaty w sole mineralne, substancje białkowe oraz związki poliacetylenowe mające działanie przeciwzapalne i przeciwbakteryjne. Odwar korzenia łopianu stosuje się do przecierania skóry twarzy przy występowaniu łojotoku. Odwar doskonale też wpływa na włosy, stąd częste jego stosowanie do ich mycia i płukania.
2 łyżki korzenia łopianu zalać 1 litrem wody, gdy napęcznieje - zagotować i po 15 minutach odcedzić. Gdy na skórze występują stany zapalne należy stosować większe stężenie ziół.
Mydlnica lekarska (Saponaria) - surowcem wykorzystywanym w kosmetyce jest korzeń mydlnicy. Bardzo dobry, naturalny środek myjący włosy. Zioło szczególnie polecane do włosów przetłuszczających się, słabych.
1 litr popularnego opakowania mydlnicy zalać 2 litrami wody i gotować na wolnym ogniu przez 30 minut, a następnie odcedzić.
Larendogra - nie jest to nazwa zioła, lecz specyfiku kosmetycznego, składającego się z lawendy i rozmarynu. Przepis na larendogrę jest bardzo stary. Przez kilka stuleci wytworne damy z całej Europy nie wyobrażały sobie życia bez niej. Podobno dzięki temu specyfikowi miały piękną i młodą cerę przez długie lata. Przez wiele dziesiątków lat przepis na larendogrę był zazdrośnie strzeżoną tajemnicą. W końcu jednak ujrzał światło dzienne. A oto jak przyrządzić samodzielnie larendogrę.
50g suszonego kwiatu lawendy i 100 g suszonych listków rozmarynu zalać spirytusem tak, aby przykrywał zioła. Trzymać w ciemnym miejscu przez 2 tygodnie. Następnie odcedzić, rozcieńczyć pól na pół przegotowana chłodną wodą i rozlać do buteleczek z ciemnego szkła. Zmywać twarz i całe ciało. Larendogra z powodzeniem zastępuje tonik do twarzy, ma przy tym działanie odmładzające i przeciwzmarszczkowe.
