Co z tym cholesterolem?
Zwykle jest kojarzony z czymś negatywnym, wywołującym choroby. Tymczasem istnieje również „dobry” cholesterol, którego im więcej, tym lepiej.
Cholesterol jest nam niezbędny. Utrzymuje np. w dobrej kondycji zakończenia włókien nerwowych i rozkłada szkodliwe związki organiczne.
Połowa cholesterolu pochodzi z pokarmów (znajduje się w produktach pochodzenia zwierzęcego – w mięsie i nabiale), a drugie pół z biosyntezy w wątrobie. Dopiero, gdy jest go zbyt dużo, wywołuje miażdżycę, choroby serca, nadciśnienie, udar lub dusznicę bolesną.
Ale ryzyko powstania chorób zależy także od tego, w jakiej formie on występuje: czy ma dużą gęstość (HDL), czy małą (LDL). Ta pierwsza frakcja jest nazywana „dobrym” cholesterolem, druga „złym”. Im wyższe stężenie HDL, tym lepiej – ryzyko zachorowania jest mniejsze.
Poziomem cholesterolu na szczęście możemy sami sterować. Bardzo ważna jest zmiana diety, utrzymanie prawidłowej masy ciała i umiarkowany, ale regularny wysiłek fizyczny.
Jednym z objawów podwyższonego poziomu cholesterolu jest ból w klatce piersiowej. Spowodowane jest to zmniejszeniem średnicy tętnic wieńcowych. Do ucisku dochodzi często mocne zmęczenie, zawroty głowy, a także niepokój.
Wysoki poziom cholesterolu mają zwykle osoby otyłe i chorujący na cukrzycę. Jeżeli na twojej skórze pojawiają się miękkie, żółtawe guzki, idź do lekarza. Takie guzki, zwane żółtakami, mogą wskazywać na dziedziczne kłopoty z cholesterolem.
Prawidłowy poziom całkowitego cholesterolu nie powinien przekraczać 200 mg. Najlepiej, aby HDL było więcej niż 45 mg, a LDL poniżej 130 mg.
JOG
Tele tydzień 46/2011
