Gdy tarczyca szwankuje
Ten niewielki narząd umiejscowiony w okolicy szyi wytwarza hormony tarczycy - tyroksynę (t4) i trójodotyroninę (t3), które z krwią są rozprowadzane po całym organizmie i wykorzystywane niemal przez każdą komórkę.
Dlatego ich odchylenie od normy ma tak duży wpływ na nasze zdrowie.
Jej choroby w pigułce
Gdy tarczyca produkuje za dużo hormonów, mówimy o nadczynności. Do najczęstszych jej objawów należą: spadek wagi, nadmierna potliwość, uczucie gorąca, nerwowość oraz duszności i kołatanie serca - bywa ono niebezpieczne szczególnie u starszych osób, gdyż często przeradza się w migotanie przedsionków. Inne objawy nadczynności mają związek z osłabieniem mięśni, co wiąże się z drżeniem rąk oraz trudnościami w chodzeniu czy nawet staniu. Mogą pojawić się zmiany skórne, biegunki, problemy ze wzrokiem, oraz wole.
Gdy tarczyca wytwarza zbyt małą ilość hormonów, wtedy mamy do czynienia z niedoczynnością. Główne objawy to: senność, stany depresyjne, ciągłe uczucie zimna, ogólne osłabienie organizmu, wzrost wagi, bóle mięśni, nadmierne wypadanie włosów, pogorszenie widzenia w kiepskim świetle, wzrost cholesterolu, a u osób starszych nawet pogorszenie słuchu. Niedoczynność tarczycy jest bardzo powszechnym schorzeniem u seniorów.
A ponieważ wzrasta przy niej ryzyko chorób serca, np. zawałów, miażdżycy oraz choroby wieńcowej, nie można jej lekceważyć.
Obecność guzków, czyli wypełnionych komórkami lub płynem zmian w tarczycy, które można wyczuć w badaniu szyi. Chociaż większość guzków tarczycy ma charakter niezłośliwy i nie jest związana z żadnymi dolegliwościami, to w każdym przypadku stwierdzenia u siebie zmiany w tej okolicy trzeba zgłosić się do lekarza, by mieć je pod kontrolą.
IK
