Homeopatia - to musisz wiedzieć

1. Jak działa homeopatia?

W przeciwieństwie do leków chemicznych, które likwidują objawy choroby, środki homeopatyczne działają na zasadzie "podobne leczy podobne". Dzięki temu, że zawierają bardzo rozcieńczone substancje aktywne, wpływają na organizm jak bodziec pobudzający do walki i przyczyniają się do wyleczenia choroby (a nie tylko złagodzenia jej objawów). Innymi słowy - choremu podaje się bardzo rozcieńczoną substancję, która w większej dawce spowodowałaby takie objawy jak samo schorzenie. Jeśli pacjent ma katar, to podaje mu się lek, w którym będzie w mikroskopijnej dawce środek wywołujący tę dolegliwość. Leczenie homeopatyczne polega więc na dobraniu indywidualnego leku w celu sprowokowania organizmu do zatrzymania choroby, wzmocnienia sił obronnych i próby powrotu do zdrowia.

2. Czy można jednocześnie stosować leki homeopatyczne i konwencjonalne? 

Nie ma przeciwwskazań ani interakcji pomiędzy tymi lekami w przypadkach jednoczesnego przyjmowania. Coraz częściej są one stosowane komplementarnie.

3. Czy ich przyjmowanie powoduje skutki uboczne? 

Środki homeopatyczne wspomagają naturalną zdolność organizmu do walki z chorobą. Ułatwiają mu rozpoznanie zagrożenia (np. chorobotwórczych wirusów), mobilizują go do działania, pobudzając system immunologiczny. Wspierają też mechanizmy regulacyjne organizmu. Nie powodują przy tym działań niepożądanych ani nie wywołują uzależnienia.

4. Jakie choroby można leczyć w ten sposób? 

Dzięki homeopatii można leczyć wiele chorób. W pewnych przypadkach stosuje się wyłącznie tę metodę, a w innych wdraża się homeopatię tylko jako leczenie uzupełniające. Daje ona szczególnie dobre efekty w terapii chorób przewlekłych, alergii, zakażeń górnych dróg oddechowych, zaburzeń ze strony układu pokarmowego i wspomagająco przy zmniejszaniu skutków ubocznych chemio - i radioterapii.

5. W jakiej formie występują leki homeopatyczne? 

Preparaty te są dostępne w postaci granulek - drobnych kuleczek składających się z mieszaniny sacharozy i laktozy, nasączonych substancją leczniczą, a także pod postacią kropli, maści, tabletek. Niezależnie od tego można je zaklasyfikować do jednej z dwóch grup: leków pojedynczych lub złożonych. Leki pojedyncze (zawierają jedną substancję czynną) oznaczone są nazwą łacińską i odpowiednim symbolem. Właściwy lek pojedynczy dobiera lekarz homeopata na podstawie badania oraz obszernego wywiadu. Zaleca także odpowiednie dawkowanie. 

Do leków pojedynczych nie jest dołączana ulotka informacyjna opisująca zalecenia. To dlatego, że taki lek może być wykorzystywany w leczeniu różnych dolegliwości. Nie jest więc możliwe podanie jednolitych wskazań lub dawkowania dla każdego leku. Natomiast złożone leki homeopatyczne mają zawsze określone wskazania terapeutyczne oraz dołączoną ulotkę. Preparaty złożone (w ich skład wchodzi kilka substancji czynnych) występują w postaci maści, żeli, syropów, tabletek, kropli czy czopków.

6. Czy homeopatię można stosować w każdym wieku? 

Tak, preparaty mogą być stosowane niezależnie od wieku, także u małych, nawet kilkumiesięcznych dzieci, u kobiet w ciąży i karmiących oraz u seniorów. Leki homeopatyczne nie zawierają toksycznych substancji chemicznych, nie mają więc przeciwwskazań. Dzieci leczone w ten sposób łatwiej wracają do zdrowia, a gdy dorosną, są mniej narażone na choroby cywilizacyjne. Dzieje się tak, ponieważ stosowane od urodzenia leki homeopatyczne modyfikują ich układ odpornościowy. Zaleca się jednak konsultację z lekarzem. 

7. Czy można samodzielnie stosować te preparaty?

W pewnych przypadkach samoleczenie połączone z poradą farmaceuty może być wystarczające przy ostrych objawach choroby. Jeżeli jednak utrzymują się one, należy skonsultować się z lekarzem w celu ustalenia dokładnej diagnozy i zastosowania indywidualnego leczenia dla pacjenta. 

8. Czy leczenie homeopatyczne daje efekty w krótkim, czy w dłuższym czasie? 

Szybkość działania tego typu leku zależy od rodzaju dolegliwości. W leczeniu objawów ostrych (stłuczenia, przeziębienia itp.) efekty przychodzą szybko - w ciągu kilku minut, kilku godzin lub dni, zależnie od sytuacji. W przypadku choroby przewlekłej leczenie trwa dłużej i wymaga regularnych konsultacji z lekarzem. 

9. Jak należy stosować te leki? 

Trzeba je przyjmować poza porami posiłków, mając czystą jamę ustną. Najlepiej jest nie spożywać posiłków i napojów na pół godziny przed i po zażyciu preparatu. Leków w postaci tabletek czy granulek nie należy rozgryzać ani połykać - trzeba je ssać do momentu całkowitego rozpuszczenia się. Niektóre preparaty wymagają podawania o określonych porach. Dawka leku nie zależy od wieku i wagi pacjenta. Najważniejsza jest częstość jego przyjmowania. 

10. Czy istnieją przeciwwskazania do przyjmowania pewnych pokarmów w trakcie tego leczenia? 

Nie, substancje i używki o silnym aromacie, takie jak kawa, herbata, papierosy, mięta czy rumianek, nie są przeciwwskazane w trakcie leczenia homeopatycznego, należy jednak pamiętać o pewnym odstępie czasowym między nimi a kolejnymi dawkami leku. 

11. Czy te leki mają datę ważności? 

Mają, tak jak wszystkie leki. Jest umieszczona na opakowaniu i należy jej przestrzegać. 

Leki homeopatyczne są produkowane z surowców pochodzenia naturalnego: roślinnego, zwierzęcego lub mineralnego. Z substancji wyjściowych sporządzane są wyciągi wodnoalkoholowe - tak zwane pranalewki, które następnie poddawane są wielokrotnemu rozcieńczaniu. Każde kolejne rozcieńczenie jest energicznie wstrząsane w aparacie zwanym dynamizatorem. Oznaczenie CH, występujące w nazewnictwie leków określa stopień rozcieńczenia substancji, z której są wyprodukowane.

Argentum nitricum (azotan srebra) 

W homeopatii pod tą nazwą kryje się jednocześnie lek dla osób nerwowych, które nie radzą sobie z lękami, impulsywnością czy ściskającymi bólami głowy. 

Phytolacca decandra (szkarłatka) 

W Ameryce Północnej bywa uważana za chwast. W Polsce jest ozdobą ogrodów botanicznych, a w homeopatii wykorzystuje się całą roślinę. Lek ma szerokie zastosowanie. Pomaga m.in. na ból gardła.

Arnica montana (arnika górska) 

Lek przygotowany na jej bazie jest wykorzystywany przy urazach fizycznych typu potłuczenia, siniaki i skręcenia. Łagodzi bóle mięśni i stawów, przyspiesza gojenie. 

Apis mellifica (pszczoła miodna) 

Całego owada wykorzystuje się do produkcji leku pod nazwą Apis Mellifica. Stosuje się go w leczeniu chorób skóry z opuchlizną, przynosi ulgę w alergiach. Pomaga w infekcjach dróg moczowych.

Homeopatia nie jest cudownym lekiem na wszystkie dolegliwości. W wielu schorzeniach dopełnia ona tylko inne metody leczenia i pozwala na zmniejszenie dawek leków chemicznych.

Zobacz także: