Kobiece kłopoty z tarczycą

Badania pokazują, że u co czwartej kobiety tarczyca nie pracuje tak, jak powinna! Zwykle nie zdajemy sobie sprawy z tego, że ten delikatny gruczoł jest zagrożony. Sprawdź, w jaki sposób tarczyca ostrzega nas przed rozwijającym się w niej schorzeniem. Sucha skóra... Myślisz, że to skutek przebywania w przegrzanych pomieszczeniach lub używania złych kosmetyków. Tymczasem to może być objaw niedoczynności tarczycy (i niedoboru jej hormonów).

O schorzeniu świadczą także:

•zmęczenie i obniżony nastrój;

•trudności z koncentracją i pamięcią;

•przybieranie na wadze;

•bladość i marznięcie ciała;

•wypadanie włosów;

•obrzęki twarzy i kończyn;

•pojawienie się szorstkiej skóry na łokciach i kolanach;

•niekiedy także pogrubienie szyi (tzw. wole) – chora tarczyca powiększa się, by lepiej pracować. Uwaga! Niedoczynność tarczycy czasem nie daje żadnych objawów. Dlatego każda z nas powinna zbadać kapryśny gruczoł przynajmniej raz na 3 lata (lekarz rodzinny wskaże, jakie badania należy zrobić).

Choroba może rozwinąć się, gdy:

•dochodzi do zapalenia gruczołu (np. typu Hashimoto);

•źle pracuje układ odpornościowy – rozpoznaje on tarczycę jako wroga i zaczyna ją niszczyć;

•organizmowi brakuje jodu;

•przyjmujemy niektóre leki (np. przeciwko arytmii);

•przysadka mózgowa wytwarza za mało hormonu TSH (jest potrzebny tarczycy). Lekarz może zalecić choremu:

•przyjmowanie leków zawierających hormony tarczycy;

•zażywanie preparatów z jodem;

•częste spożywanie pokarmów bogatych w ten pierwiastek (np. ryb morskich, niektórych wód mineralnych) oraz regularne przebywanie nad morzem (tamtejsze powietrze zawiera dużo jodu);

•ograniczenie spożycia produktów zawierających duże ilości konserwantów (utrudniają przyswajanie jodu) – np. paczkowanego mięsa oraz wędlin.

Utrata wagi...

Chudnięcie może być skutkiem nerwowego trybu życia i nieregularnego spożywania posiłków. Ale czasem to objaw nadczynności tarczycy (i nadmiaru jej hormonów).

Inne oznaki schorzenia to:

•nadpobudliwość i nerwowość;

•kłopoty ze snem;

•kołatanie serca, pocenie się;

•niekiedy ból i pieczenie oczu, podwójne widzenie.

Choroba może być skutkiem:

•stanu zapalnego tarczycy (np. typu Graves-Basedowa);

•zaburzeń w układzie odpornościowym, które powodują, że gruczoł wytwarza za dużo hormonów;

•guzków w obrębie tarczycy (produkujących hormony).

Lekarz może zalecić choremu:

•przyjmowanie leków hamujących wytwarzanie hormonów tarczycy;

•stosowanie preparatów ograniczających działanie hormonów;

•leczenie jodem radioaktywnym – po wypiciu przez pacjenta jest on wychwytywany przez komórki tarczycy i zaczyna je niszczyć;

•operacyjne usunięcie nadczynnej tkanki gruczołu.

Uwaga! Schorzenia tarczycy (niedoczynność i nadczynność) bywają mylone z innymi chorobami:

•depresją i nerwicą;

•niewydolnością krążenia;

•niedokrwistością i anemią.

Aby uniknąć nieprzyjemnych dolegliwości, warto zawczasu zatroszczyć się o wrażliwy gruczoł. •Regularnie dostarczaj organizmowi witamin z grupy B oraz C i E. Utrzymują układ odpornościowy w dobrej kondycji i regulują jego pracę. W ten sposób chronią nas przed schorzeniami tarczycy. Zaś w razie wystąpienia choroby pomagają złagodzić dolegliwości (np. depresję). Te cenne witaminy znajdziesz w pokarmach: mleku i serach, fasoli i papryce, orzechach i nasionach oraz oliwie.

•Równomiernie rozkładaj pracę i odpoczynek w ciągu dnia. Stres i przemęczenie bardzo szkodzą układowi hormonalnemu (także gruczołowi tarczycy).

•Zawsze rób badania kontrolne w okresie dużych zmian hormonalnych (ciąża, menopauza).