Nie kichaj na wiosnę

Katar sienny trwa długo i występuje najczęściej na wiosnę i w lecie. Towarzyszy mu wodnisty wyciek z nosa w postaci przezroczystej wydzieliny, kichanie i zapchany nos oraz zapalenie spojówek, zaczerwienienie, łzawienie i swędzenie oczu. Nie możemy się nim zarazić. Katar infekcyjny z kolei trwa około tygodnia, ma biało-żółtą lub zieloną wydzielinę, powoduje ból zatok i głowy. Wywołują go bakterie i wirusy i możemy się nim zarazić.

Przyczyną kataru siennego, czyli alergicznego nieżytu nosa, są alergeny wziewne, czyli te, które dostają się do organizmu przez drogi oddechowe. Najczęściej są to: kurz, roztocza, pleśnie oraz pyłki kwiatów, krzewów, traw i drzew. Alergia ma to do siebie, że daje tzw. uczulenia krzyżowe, co oznacza, że z reguły osoby uczulone na brzozę mogą mieć też uczulenie właśnie na surowe jabłka, selera i marchewkę.

Innym charakterystycznym dla alergii objawem jest przeciąganie się dolegliwości. Jeśli katar dokucza dłużej niż dziesięć dni, to sygnał, że organizm broni się przed czymś, co go uczula. Wydzielina z oczu i nosa jest właśnie sposobem "wyrzucenia" na zewnątrz dokuczliwego alergenu.

Leki antyhistaminowe w tabletkach najczęściej zawierają takie substancje lecznicze jak: cetyryzyna, loratadyna, feksofenadyna i ich pochodne. Leki nowej generacji nie powodują już senności czy innych objawów, uniemożliwiających prowadzenie samochodu. Poza tym nie tyje się od nich (a takie obawy mają czasem pacjentki) i nie wysuszają śluzówek, jak te w aerozolach lub kroplach, stosowane miejscowo i działające doraźnie.

Immunoterapia polega na podawaniu alergikowi coraz większych dawek alergenu. Ma to przyzwyczaić układ odpornościowy do tolerowania przez organizm tego, co go uczula. Dzięki odczulaniu, po jakimś czasie, reakcja organizmu podczas zetknięcia z uczulającym alergenem będzie znacznie słabsza, a nawet może zupełnie wygasnąć. Szczepionki odczulające mają postać zastrzyków lub doustnych preparatów. Odczulanie prowadzą lekarze specjaliści w poradniach alergologicznych.

Spacery. W okresie pylenia unikajmy chodzenia do lasu, parku, na pola czy łąki, bo tam pyłków jest najwięcej. Na dłuższy spacer można wybrać się po deszczu, bo wtedy stężenie pyłków w powietrzu jest bardzo niskie.

Suche powietrze. Unikajmy przebywania na dworze w samo południe, kiedy nasłonecznienie jest najsilniejsze. Gdy jest sucho, mamy do czynienia z wysokim stężeniem alergenów w powietrzu. W tym czasie unikajmy otwierania okien i wietrzenia pomieszczeń.

Wietrzenie. Wietrzmy mieszkania między 6 a 8 rano i wieczorem między 19 a 24, bo wtedy opada rosa, co powoduje, że pyłki nie unoszą się w powietrzu.

Upał. Gdy na dworze jest gorąco, śpijmy przy otwartym oknie zasłoniętym firankami spryskanymi wodą.

Klimatyzacja. Raz na dwa miesiące czyśćmy klimatyzację w samochodzie. To istne siedlisko alergenów.

Mieszkanie. W mieszkaniu alergika powinny znajdować się rzeczy i przedmioty, które można wyprać, przetrzeć mokrą szmatką lub opłukać wodą. Usuńmy wykładziny, dywany, zasłony, firanki, bibeloty, suszone kwiaty, wiklinowe kosze, bo na nich osiada dużo pyłków, które trudno zlikwidować. Książki trzymajmy w zamkniętych bibliotekach, a wierzchnie ubrania w szafach.

Olcha -od końca stycznia do końca marca. Leszczyna - od połowy lutego do połowy marca. Wiąz - od połowy marca do końca kwietnia. Wierzba - od końca marca do połowy maja. Topola - cały kwiecień. Rośliny iglaste, m.in. sosna, świerk, jodła, modrzew - od końca kwietnia do końca maja. Brzoza - od końca kwietnia do połowy maja. Jesion - od końca kwietnia do połowy maja. Buk - początek maja. Dąb - od początku do połowy maja. Trawy - od maja do połowy lipca. Żyto - od połowy maja do połowy lipca. Bez czarny - od końca maja do końca czerwca. Lipa - cały lipiec. Szczaw - od lipca do końca września. Babka lancetowata - od połowy czerwca do połowy września. Pokrzywa - od lipca do początku października. Bylica - od końca lipca, przez cały sierpień do początku września. Lebioda - od końca lipca do końca wrześni.