Niedobór witaminy D
Przyczyną deficytu jest niewystarczająca ekspozycja skóry na światło słoneczne. Co ciekawe, jednym z pierwszych objawów niedoboru może być znaczny przyrost wagi.

123RF/PICSEL
Niedobór witaminy D
Przyczyną deficytu jest niewystarczająca ekspozycja skóry na światło słoneczne. Co ciekawe, jednym z pierwszych objawów niedoboru może być znaczny przyrost wagi.

Dlatego w niektórych przypadkach zaleca się suplementację doustną, przy czym dawka powinna wynosić 800–2000 j. na dobę. Pokarmy bogate w witaminę D3 to: tłuste ryby morskie – jak makrela, węgorz, śledź, dorsz, jaja, mleko krowie, ser żółty. Dieta pozwala jednak pokryć tylko 20 proc. dziennego zapotrzebowania na witaminę D3, dlatego nie powinna być jej jedynym źródłem. Gdybyśmy chcieli zalecaną dawkę witaminy dostarczać organizmowi wyłącznie w ten sposób, musielibyśmy codziennie zjeść np. 600 g makreli, 20 jajek, kilka kilogramów sera lub wypić około 80 litrów mleka. Witamina D3 należy do witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, więc jej wchłanianie zwiększa się pod wpływem tłuszczu zawartego w pożywieniu. Jeśli przyjmujesz ją w tabletkach, to zawsze łącz z olejami czy masłem. 123RF/PICSEL

Witamina D, tj. cholekalcyferol, to związek steroidowy, czyli pochodna cholesterolu. Może być dostarczana z pokarmem, ale jej głównym źródłem jest synteza w skórze pod wpływem słońca.123RF/PICSEL

Profilaktyka Dzienne zapotrzebowanie na witaminę D3 pokrywa jej produkcja w skórze, o ile przebywamy na słońcu przynajmniej 15 minut dziennie w godzinach 10-15, i mamy minimum 18 proc. odkrytej skóry. Jednak w krajach o niskim nasłonecznieniu, jak Polska, produkcja tej substancji w skórze jest niewystarczająca. Ilość witaminy D3 w pokarmach też jest zbyt niska, by pokryć dzienne zapotrzebowanie. 123RF/PICSEL

Objawy i związane z niedoborem witaminy D3 powikłania obejmują bardzo szerokie spektrum, dlatego jednoznaczne powiązanie ich z deficytem bywa trudne i zawsze wymaga poszukiwania innych przyczyn. Dopiero wykluczenie przez lekarza innych chorób i potwierdzenie niedoboru witaminy D3 pozwala na stwierdzenie, że zgłaszane przez pacjenta dolegliwości są związane z jej deficytem. Leczenie polega na suplementacji. Lekarz zaleca jeden z dostępnych w aptece preparatów. Dawka lecznicza wynosi 2000–4000 j. na dobę. 123RF/PICSEL

To także zwiększona skłonność do nowotworów, zaburzenia krzepnięcia, skłonność do chorób autoimmunologicznych, np. cukrzycy, stwardnienia rozsianego, RZS, tocznia, zwiększone ryzyko chorób układu krążenia, szczególnie nadciśnienia tętniczego i związanych z tym powikłań (uszkodzenie nerek i narządu wzroku, udary mózgu, zawały serca). 123RF/PICSEL

Witamina D3 odpowiada przede wszystkim za gospodarkę wapniową. Zwiększa wchłanianie tego pierwiastka w przewodzie pokarmowym i hamuje jego pobieranie z kości (czyli zapobiega ich nadmiernemu odwapnieniu). Ponadto jest bardzo ważna dla układu odpornościowego, a pośrednio, poprzez regulację poziomu wapnia w organizmie, wpływa praktycznie na wszystkie istotne procesy: czynność układu krążenia, prawidłową pracę mózgu, właściwe działanie mięśni, prawidłowe działanie układu krzepnięcia. 123RF/PICSEL

Następnie substancja ta przechodzi w organizmie kolejne przemiany do formy aktywnej – witaminy D3, czyli kalcytriolu. Przyczyną częstego niedoboru witaminy D3 w naszych szerokościach geograficznych jest niewystarczająca ekspozycja na światło słoneczne. Latem i wiosną wynika ona ze stosowania kremów z wysokim filtrem, natomiast jesienią i zimą z mniejszej ilości godzin dziennych oraz zakrywania dużej powierzchni ciała ubraniem. 123RF/PICSEL

Objawy przedawkowania Witaminy D nie wolno nadużywać. Jej nadmiar, tak samo jak niedobór, może szkodzić. Czym się objawia? Brakiem apetytu, zwiększonym pragnieniem, nudnościami i wymiotami, biegunką, zwiększonym oddawaniem moczu i poceniem się, osłabieniem, bólami głowy i oczu, świądem skóry. Skutkiem długotrwałego nadmiaru witaminy D może być odkładanie się wapnia w tkankach, np. w mięśniach, sercu, tętnicach i nerkach. Znacznie gorzej funkcjonuje też wówczas układ nerwowy, wzrasta ryzyko kamicy nerkowej i żółciowej. Źródło: Życie na gorąco 123RF/PICSEL

Gdy jest jej za mało! Objawy deficytu witaminy D to: odwapnienie kości prowadzące do osteoporozy lub osteomalacji zwiększające skłonność do złamań, odwapnienie zębów zwiększające ryzyko próchnicy, bóle kości i mięśni, ogólne osłabienie, szybka męczliwość, problemy z koncentracją i pamięcią, apatia, obniżenie nastroju, rozdrażnienie, obniżenie odporności skutkujące częstszymi infekcjami. 123RF/PICSEL