Rzeżucha i spółka

Pieprzyca siewna, bardziej znana pod nazwą rzeżucha, swój oryginalny, ostry smak zawdzięcza siarkowym glikozydom. Nasz organizm wykorzystuje siarkę jako składnik witaminy B1 i aminokwasu metioniny potrzebnej do budowy białek. Siarka pozwala zachować piękną cerę, lśniące włosy, a także mocne i zdrowe paznokcie. Chroni przed chorobotwórczymi mikrobami, gdyż wzmacnia system odpornościowy i dodatkowo działa odkażająco. Pomaga zwalczyć bakterie w jamie ustnej i całym układzie pokarmowym.

Siarkowe glikozydy należą do najcenniejszych związków roślinnych: zapobiegają nowotworom, blokując mutacje na wczesnych etapach. Rzeżucha jest też bogata w żelazo wzmacniające osoby z anemią i  kwas foliowy niezbędny dla syntezy kwasów nukleinowych i odbudowy uszkodzeń DNA. W tej delikatnej roś- lince występuje również znaczne stężenie jodu niezbędnego tarczycy i chromu - potrzebnemu trzustce. Przypuszcza się, że, ułatwiając działanie insuliny, może ona znacznie zmniejszać poziom cukru w organizmie.

Przepis na dekoracyjną rzeżuchę? Na talerzu połóż ustawioną do góry dnem miseczkę. Oklej ją ligniną i podlej wodą, tak by stale była wilgotna. Na ligninie rozsyp ziarenka. Rzeżuchę można też wysiać na talerzu wyłożonym warstwą waty lub hodować w ziemi w doniczce.

Równie często jak rzeżucha na wielkanocnych stołach gości młody owies. Trawka owsiana ma idealne właściwości relaksujące, odżywia system nerwowy, stawia na nogi przy osłabieniu i zmęczeniu, leczy bezsenność. Te właściwości przypisuje się obecnemu w niej alkaloidowi indolowemu - graminie. W młodym owsie są duże ilości cennej dla zdrowia krzemionki oraz cynku.

Krzemionka łatwo się wchłania w przewodzie pokarmowym i natychmiast podejmuje "akcje ratownicze": służy naczyniom krwionośnym, utrzymując elastyczność ich ścianek, także tych uszkodzonych miażdżycą. Uszczelnia naczynia i wzmacnia  łamliwe, przepuszczalne naczynka włosowate. Ma kapitalne znaczenie dla kondycji skóry: nasila procesy tworzenia naskórka, pomaga goić rany i oparzenia.

Dodaje witalności włosom i zmniejsza łamliwość paznokci. Cynk wpływa na wiele podstawowych procesów życiowych, wchodzi bowiem w skład dwustu enzymów uczestniczących w metabolizmie. Odwar z ziela owsa działa wykrztuśnie i przeciwbólowo przy reumatyzmie.

Przepis na bujny owies? Zmieszaj ziemię z piaskiem, zwilż, wsyp do ozdobnego pojemnika. Nasionka ułóż równomiernie na powierzchni i obficie spryskaj wodą. Owies można też wysiać na talerzu wyłożonym warstwą ligniny lub waty.

Młody jęczmień podbija rynki zdrowej żywności: to dziś jeden z najmodniejszych odżywczych środków wspomagających odchudzanie. Powodzenie zawdzięcza dużej ilości aminokwasów, przeciwutleniaczy, aktywnych enzymów i błonnika oraz innych składników podnoszących kondycję. Znajduje się w nim mnóstwo witaminy C, witamin z grupy B, beta-karotenu, wapnia i cynku. W ilości żelaza bije na głowę nawet natkę pietruszki.

Naukowcy z Uniwersytetu Fu Jen w Taipei dowiedli, że ta zielona trawka zmniejsza we krwi poziom cholesterolu. Doskonałym źródłem antyoksydantów jest też zielona pszenica. Oprócz bogactwa witamin i minerałów znajdziemy w niej ponad 80 rodzajów enzymów. Katalaza przeciwdziała uszkodzeniom komórek, a enzym pYD1 naprawia defekty DNA.

Ze zmacerowanej trawy pszenicznej można zrobić maseczkę: oczyszcza i odżywia cerę, łagodzi stany zapalne i spowalnia starzenie.  Do uprawy jęczmienia i pszenicy wykorzystaj pojemnik z ziemią wymieszaną z piaskiem. Jeśli ziarenka wysiejesz na talerzu pokrytym mokrą ligniną, lekko przykryj je folią do czasu wykiełkowania.

- Dużą dawkę energii zapewni sok wyciśnięty z zielonych zbóż. Rano z powodzeniem  zastąpi filiżankę czarnej kawy.

- Zalecana ilość: 30 ml dziennie. W chorobie: 70-90 ml.

- Aby poprawić smak soku, wyciskaj młode pędy z owocami, warzywami. Dorzuć plasterek pomarańczy czy imbiru. 

- Soki z trawy rób w wyciskarce. W sokowirówce może stracić część składników odżywczych.

Zobacz także: