Witamina K2 w walce z osteoporozą

Wszyscy wiemy, że aby mieć zdrowe kości, potrzebny jest wapń i witamina D. Jednak z najnowszych badań wynika, że równie istotne jest skierowanie wapnia do kości. I tu do gry wchodzi witamina K2. Dopiero ona zapewnia odpowiedni metabolizm tego pierwiastka - umiejscawia wapń tam, gdzie jest naprawdę potrzebny, czyli w kościach i zębach bądź odprowadza go z tkanek miękkich, m.in. tętnic do kości i zębów, gdy jest go za dużo. Kiedy brakuje witaminy K2, białko (osteokalcyna) ma właściwości wiązania wapnia, staje się nieaktywne  i procesy mineralizacji kości zostają zakłócone, a wapń zaczyna gromadzić się w naczyniach krwionośnych.

Stąd prosta droga do miażdżycy. Badania wykazały, że witamina K2,  a tak naprawdę jej forma K2 MK 7, w połączeniu z wapniem i witaminą D może zwiększyć wytrzymałość kości. Osoby stosujące leki przeciwzakrzepowe na bazie kumaryny czy heparyny powinny przed zastosowaniem witaminy K2 skonsultować się z lekarzem.  

Skąd ją brać? Japończycy od dawna wiedzą i korzystają  z właściwości witaminy K2, dlatego u nich znacznie rzadziej występują złamania. Wiąże się to z dużym spożyciem natto, czyli dania będącego produktem sfermentowanych ziaren soi, które jest wyjątkowo bogate w witaminę K2 MK 7.

To właśnie ta forma charakteryzuje się doskonałą wchłanialnością oraz zdolnością do akumulacji we krwi. Witamina K2 może być tworzona przez mikroorganizmy, między innymi przez bakterie naszej flory jelitowej. Jednak warunkiem jej wytwarzania są zdrowe jelita. Najbogatszym źródłem wita- miny K2 w diecie jest żywność  fermentowana, np. dojrzałe sery.     

Źródła witamin K (K1 i K2) w pożywieniu

Pierwsza występuje w warzywach liściastych (brokuły, kapusta, sałata, szpinak) i olejach roślinnych. Witamina K2 występuje w mięsie i produktach pochodzenia zwierzęcego (jaja i produkty mleczne), a najwięcej jej w natto. K1 i K2 są rozpuszczalne w tłuszczach.

IK