Zmarła malarka Marta Czok. Do końca pracowała nad nowym dziełem

Marta Czok urodziła się w 1947 roku w Bejrucie w polskiej rodzinie. Studiowała w St Martins School of Art w Londynie. Jej twórczość była prezentowana m.in. w Royal Academy Summer Exhibition.

Jak poinformowano w komunikacie, Marta Czok w latach 70. przeprowadziła się do Włoch, gdzie wyszła za mąż za Valtera Scarso, z którym przez pięć dekad budowała swoją karierę artystyczną.

- Prace Marty Czok, kolekcjonowane i wystawiane na całym świecie, charakteryzują się ironią, poprzez którą artystka wyraża swoje refleksje na temat niesprawiedliwości społecznej, znaczenia demokracji i wolnej myśli, krytykuje instytucje i wojnę, doświadczenia migracji i prawo człowieka do posiadania miejsca, które może nazwać "domem" - napisano.

Prace Czok poruszały często tematy związane z historią, społeczeństwem i tożsamością, odzwierciedlając jej własne doświadczenia jako osoby o polskich korzeniach, wychowanej w Wielkiej Brytanii, a mieszkającej we Włoszech. W 2000 roku stworzyła tryptyk, który został podarowany papieżowi Janowi Pawłowi II z okazji jego osiemdziesiątych urodzin. W tym samym roku została zaproszona przez Ambasadę Francji przy Stolicy Apostolskiej do stworzenia pracy o tematyce jubileuszowej, która była prezentowała w ramach wystawy "Roma Jubilans".

W opublikowanym komunikacie przypomniano, że "wielu jej wielbicieli i kolekcjonerów pamięta jej prace ze względu na przekazywaną przez nie nadzieję". Dodano, że komentarze polityczne artystki celowo przeplatały się ze scenami z życia wspólnoty, radością płynącą ze współżycia, fragmentami życia domowego i humorem jako narzędziem wzmacniającym odporność.

W ostatnich latach Marta Czok pracowała nad nowymi wystawami we Włoszech, Polsce i Wielkiej Brytanii, w tym nad współpracą z AVR London i Anise Gallery. Obecnie jej prace można oglądać w Wenecji na wystawie "THE WINDOW" oraz w Castel Gandolfo w Rzymie gdzie, powstała w 2020 roku Fundacja Marty Czok, utworzyła siedzibę swojej Stałej Kolekcji.

Marta Czok zmarła w swoim domu w Castel Gandolfo podczas pracy nad ostatnim płótnem.

Zobacz również: Artur Guzik: Od renowacji antyków do świata sztuki współczesnej