Ach, co to był za ślub!
Dzisiaj, w samo południe w Opactwie Westminster w Londynie odbyła się ceremonia ślubna, podczas której książę William, syn księcia Karola i nieżyjącej już księżnej Diany, poślubił Kate Middleton, dziewczynę bez korzeni arystokratycznych.
"Ślub stulecia" jak obwołały go wszystkie media, jest znaczącym dowodem na to, jak zmienił się układ społeczny w Wielkiej Brytanii w ciągu ostatnich paru dekad. "Na śluby królewskie patrzymy zazwyczaj jak na chłodną ceremonię łączącą dwie dynastyczne rodziny. A tutaj przyszły król żeni się z miłości. I to z takim Kopciuszkiem. To przybliża królewską oprawę ślubu do ludzi" - twierdzi dr hab. Katarzyna Popiołek z Katowickiego Wydziału Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej.
Na uroczystości ślubne przybyło prawie 2 tysiące zaproszonych gości, wśród nich wielu premierów, gubernatorów, korpus dyplomatyczny, członkowie rodzin królewskich i inni wysocy rangą goście, ale nie zabrakło również postaci ze świata showbiznesu - m.in. Eltona Johna, Victorii i Davida Beckhamów oraz Rowana Atkinsona. BBC transmitowała przebieg tego wydarzenia do 180 państw.
Ceremonię ślubną poprowadził arcybiskup Canterbury Rowan Williams. Kate nie ślubowała księciu Williamowi posłuszeństwa (od tego elementu ślubowania odstąpiła też w 1981 r. lady Diana), przyrzekła natomiast mężowi "miłość, pocieszenie, szacunek i wsparcie, w chorobie i zdrowiu". William nałożył Kate obrączkę z walijskiego złota; on zdecydował, że nie będzie nosił tego symbolu małżeństwa.
- Suknię ślubną Kate Middleton z koronek i atłasu w kolorze kości słoniowej, z dekoltem i długim trenem, zaprojektowała Sarah Burton z brytyjskiego domu mody Alexandra McQueena - informują przedstawiciele dworu królewskiego. Aż do dnia ślubu tożsamość projektantki była pilnie strzeżoną tajemnicą.
Podczas ceremonii ślubnej Kate miała na głowie diadem, który pożyczyła jej babka księcia Williama, królowa Elżbieta II. Diadem wykonano w 1936 roku u Cartiera. Ojciec Elżbiety II, późniejszy król Jerzy VI, zamówił go dla swej małżonki Elżbiety, znanej potem jako królowa matka. Królowa matka podarowała diadem córce Elżbiecie na jej 18. urodziny.
Główną nawę Opactwa przybrano drzewami z królewskich posiadłości w Windsorze i Sandringham. Na posadzce rozłożono czerwony dywan, w którym wycięto prostokąt, by widoczny był Grób Nieznanego Żołnierza otoczony czerwonymi makami.
Uwagę zwracały wyszukane kapelusze dam i obecność przedstawicieli różnych wyznań, m. in. naczelnego rabina Jeffrey Sachsa i głowy katolickiego Kościoła Anglii i Walii arcybiskupa Westminsteru Vincenta Nicholsa. Dominującymi kolorami były niebieski i purpurowy, choć Elżbieta II przyszła w kostiumie żółtym.
Po nabożeństwie ślubnym młoda para oraz ich rodziny udały się do Pałacu Buckingham. Nowożeńcy odjechali otwartym czerwono-złotym powozem z 1902 roku.
O godzinie 14.25 William i Kate (którzy z okazji ślubu otrzymali od królowej tytuły księcia (duke) i księżnej, Cambridge, hrabiego (earl) i hrabiny Strathearn oraz barona i baronessy Carrickfergus), pokazali się na balkonie pałacu oraz dwukrotnie pocałowali publicznie jako mąż i żona.
Na świętowanie podczas uroczystego obiadu w Pałacu Buckingham zaproszono 600 gości. Natomiast na wieczornej kolacji oraz balu będzie się bawić trzystu najbliższych znajomych państwa młodych.
Uroczystościom ślubnym towarzyszyły wzmożone, choć dyskretne środki bezpieczeństwa. Na ulice centralnego Londynu wyszło ok. 1 mln osób, by obejrzeć młodą parę i wojskową paradę.
Bezpieczeństwa pilnowało ok. 5 tys. policjantów, umundurowanych i w cywilu. Wzdłuż trasy przejazdu młodej pary policja zatrzymała 10 osób. Przed ślubem policja przeprowadziła rozmowy ostrzegawcze z 21 anarchistami, zakazując im przyjazdu do centralnego Londynu.
Burmistrz Londynu ujawnił, że w prezencie ślubnym młoda para otrzyma od Londynu tandem. Prezentem od premiera Davida Camerona jest album fotograficzny ze zdjęciami z Anglesey, gdzie książę William służy jako pilot RAF. Młoda para przekazała listę organizacji charytatywnych, którym można w charakterze prezentu ślubnego przekazywać datki.
