Święci osiedlowi

Będzie to formalny eksperyment ze współczesną literaturą hagiograficzną. Stowarzyszenie "Szklana Kula Zielone Słońce" wzięło na warsztat księgę Lidii Amejko złożoną z życiorysów osiedlowych antybohaterów i wybierając cztery postacie pokazuje ich drogę do Boga.

Miejsce to betonowe blokowisko jakich tysiące; czas - jak najbardziej współczesny. Świat i ludzie, których potocznie nazywamy społecznym marginesem lub bardziej poprawnie - szarą rzeczywistością, został tutaj ubrany w formę niezwykłą, zapomnianą, ale wyjątkowo trafną wobec treści i symboli zawartych w oryginalnym tekście.

Chodzi bowiem o nawiązanie do średniowiecznego teatru lalek, a dokładniej misterium lalkowego rozgrywanego na tzw. retablo czyli nastawie ołtarza mającej często formę tryptyku. Retablo przypomina polską szopkę, można je więc nazwać "domkiem Pana Jezusa". Całości dopełnia świetna muzyka, nostalgiczna, przywołująca obraz życia ulicy. Okazuje się bowiem, że na jednym z takich osiedli odbywa się szereg boskich cudów, poszczególne żywoty osiedlowych opryszków, dziwek i nieletnich ofiar molestowania zamieniają się w metafizyczną, przewrotną i nie pozbawioną humoru, ale też groteski drogę do Boga.

Apollonia - osiedlowa pani lekkich obyczajów, która masowo każdej nocy czyni dobro, Eryk - popularny osiłek, stały bywalec siłowni, do którego sumienia Bóg próbuje przemówić sms-em lub przez automat z napojami na siłce, Andżelika - molestowana nieletnia dziewczynka, która w swojej świętości zniesie każde upokorzenie, Jaracz - zjawiskowy narkoman, który leczy siebie i innych ze wspomnień złych i złej pamięci... Oto postaci wybrane przez autora spektaklu do betonowej szopki. Wszyscy przyszli na ten świat bez sensu, a na koniec zostali świętymi. Okazuje się więc, że z szarej pulpy można ukształtować formę, a bezsensowi nadać sens, o ile... dostrzeże się pragnienia i bolączki maluczkich tego świata.

Pomysł na ten spektakl powstał w głowie jednego z twórców Stowarzyszenia "Szklana Kula Zielone Słońce" Kamila Katolika (scenariusz, scenografia, wszystkie role). Zaczęło się od wizji formy, dla której inspiracją był stary akordeon. Następnie, jak to bywa w przypadku pomysłów - olśnień, pojawił się tekst Lidii Amejko. Niebagatelną rolę w procesie twórczym, jak mówi Katolik, odegrała druga połowa duetu - Karol Kojkoł (w spektaklu gra na akordeonie) i jego reżyserska ręka. Muzykę do spektaklu skomponował Jacek Wierzchowski.

Premiera "Świętych osiedlowych" rozpoczyna nowy projekt dąbrowskiego stowarzyszenia "Pan z klatką". Zadaniem projektu będzie dotarcie z teatrem autorskim do jak największej ilości odbiorców i przekonanie, że w każdym miejscu można tworzyć teatr. Spektakl jest przeznaczony dla widzów od lat 15.