Dlaczego wciąż samotna?

Panowie, pytani o to zjawisko, twierdzą, że kobiety samotne są nadmiernie ambitne, wymagające i niedostępne.

To prawda, jesteśmy wymagające i krytyczne. Chcemy mieć obok siebie mężczyznę zaradnego, zapobiegliwego, odpowiedzialnego, z ambicjami. Chcemy mieć partnera, który zrozumie, wesprze, pomoże w każdej sytuacji.

Czy wymagamy zbyt wiele? Czasem na pewno tak, bo ideałów na świecie nie ma, a założenie, że możemy dzielić swoje życie wyłącznie z kimś, kogo bez reszty zaakceptujemy, nie jest dobrym podejściem.

Nawiązanie bliskiej więzi wymaga nie lada odwagi. Trzeba się odsłonić, opowiedzieć o sobie, pokazać swoje słabości i lęki. A tego właśnie boimy się najbardziej. Dodatkowo wpływ na nas mają nasze doświadczenia rodzinne: dom, w którym było mnóstwo awantur, zniechęca nas do tworzenia więzi, bo boimy się powtórki. Idealne życie rodzinne z cudownym ojcem w roli głównej podnosi poprzeczkę: szukamy kogoś podobnego, choć wiemy, że nie znajdziemy.

Warto więc uświadomić sobie, że życie jest pełne niespodzianek i nie musi być powtórką tego, co dobrze znamy. Trzeba próbować, czasem modyfikując wyobrażenia. Bo życie we dwoje jest przecież dużo ciekawsze!