Właściwości pigwy
W starożytnej Grecji była symbolem płodności. Młodzi przed ślubem musieli zjeść jej cierpki owoc, aby mogli liczyć na rychłe powiększenie rodziny.
Twarda, mało soczysta i cierpka w smaku nadaje się na konfitury i galaretki. Zawiera taninę i mnóstwo pektyn, magnez, fosfor, wapń, potas, żelazo, miedź, siarkę, prowitaminę A, witaminy B i C.
Jest ceniona w medycynie. Okazała się pomocna w leczeniu zaburzeń przewodu pokarmowego, wątroby, hemoroidów, zapalenia tchawicy i oskrzeli. Okłady z rozgotowanej pigwy leczą oparzenia i podrażnienia skóry, także pęknięcia żylakowi skóry. Dawniej zalecano częste żucie kawałka pigwy, bo podobno oczyszcza zęby, wzmacnia dziąsła i likwiduje stany zapalne w gardle.
Pigwę je się po ugotowaniu lub upieczeniu. Można przygotować z niej placki, tarty i puddingi (jak z jabłek) lub przyrządzić pikantne przystawki, np. faszerując jak paprykę. Jest znakomita do pieczonego drobiu, a ostro doprawione przeciery z pigwy doskonale pasują do mięs i wędlin.
Starannie umyte i niedobrane pigwy zetrzeć na tarce. Wyłożyć na gęsty cedzak i odsączyć sok. Równe ilości soku i cukru podgrzać aż do rozpuszczenia cukru (nie gotować). Zażywać kilka razy dziennie po łyżce stołowej.
Na zapalenie spojówek
Nasiona pigwy zmiażdżyć, zalać ostudzoną przegotowaną woda i trzymać pod przykryciem przez noc. Nazajutrz przecedzić i używać do przemywania oczu. Płyn ten nadaje się też do leczenia niezbyt rozległych oparzeń.
Więcej porad:
