Słodki dar natury

Zazwyczaj lecznicze właściwości miodu kojarzymy tylko z  dodawaniem go do ciepłej herbaty, kiedy rozkłada nas przeziębienie. Wtedy właśnie miód lipowy sprawdza się najlepiej, bo działa jak naturalny antybiotyk - niszczy drobnoustroje. Ale nie tylko na zimę jest jak znalazł!

Miód lipowy polecany jest w leczeniu osób cierpiących na choroby serca i układu krążenia. Dzięki temu, że pobudza pracę nerek i przyspiesza usuwanie nadmiaru wody z  organizmu, naturalnie wspomaga obniżanie ciśnienia krwi. Jednak to nie jedyna korzyść dla układu krwionośnego.

Regularnie jedzenie miodu lipowego wyrównuje bicie serca. Ten cudowny pszczeli produkt łagodzi też stres, napięcie nerwowe, zmęczenie, objawy dusznicy bolesnej o  podłożu nerwicowym - kłucie w klatce piersiowej, trudności w  złapaniu oddechu. Aby wspomóc się w leczeniu tych dolegliwości, zaleca się jedzenie miodu trzy razy dziennie po dwie łyżeczki na około godzinę przed posiłkiem lub wypijanie tej samej ilości, rozcieńczonej w szklance wystudzonej, przegotowanej wody.

Według zielarzy skuteczną formą terapii jest także picie naparów z owoców głogu i  dzikiej róży słodzonych miodem. Obie te rośliny znane są medycynie naturalnej jako źródła witaminy C i glikozydów, które wzmacniają serce. W takim połączeniu powinno się wypijać trzy razy dziennie po filiżance herbatki.

Często jedząc miód lipowy wspomagamy proces regeneracji organizmu w okresie wzmożonego wysiłku fizycznego i  umysłowego: uzupełni niedobory potasu, żelaza i magnezu, a dzięki glukozie da zastrzyk energii.

Natomiast wciskanie małym niejadkom łyżeczki lub dwóch miodu lipowego dziennie zalecały już nasze prababcie! To metoda szybko przywracająca apetyt.

W  miodzie warto się więc rozsmakować, ale dobrze jest go również... rozsmarować po ciele! Nakładany punktowo na ropne zmiany, krosty i czyraki przyspieszy proces ich gojenia. Wspomoże też leczenie łuszczycy. Położony na usta - zregeneruje delikatny naskórek. A  dodawany do domowych maseczek odżywi i ujędrni cerę.

Agnieszka Pacuła