Sygnały wysokiego poziomu cukru
Utrzymujące się dłuższy czas wysokie stężenie cukru we krwi powoduje ogromne straty w organizmie.
Glukoza w za dużych ilościach wywołuje niekorzystne zmiany w funkcji wielu narządów wewnętrznych i groźbę rozwoju cukrzycy. Ryzyko stanu przedcukrzycowego i cukrzycy rośnie znacznie po 40. r.ż. W tym wieku warto zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu, który zleci niezbędne analizy.
Poziom stężenia cukru ocenia badanie krwi - glikemia wykonana na czczo. O stanie przedcukrzycowym świadczy wynik pomiędzy 100-125 mg/dl, o cukrzycy - glikemia powyżej 125 mg/dl lub wynik doustnego testu obciążenia glukozą co najmniej 200 mg/dl. Profilaktycznie badanie rób co 3 lata, a przy innych prócz wieku czynnikach ryzyka cukrzycy - otyłości i nadciśnieniu, nawet raz w roku.
Problemy ze wzrokiem - zaburzenia ostrości wzroku, np. akomodacji (dostosowanie do oglądania przedmiotów w różnej odległości), i "suche oko" to jedne z pierwszych objawów stanu przedcukrzycowego. Zaawansowana cukrzyca uszkadza siatkówkę i nerw wzrokowy.
Krwawienie dziąseł - podniesiona glikemia sprawia, że śluzówka jamy ustnej traci odporność na bakterie. Dziąsła stają się spuchnięte, krwawią przy myciu zębów. Prawie każdy diabetyk cierpi na paradontozę. Z obserwacji wynika, że jej wyleczenie może zahamować cukrzycę.
Infekcje grzybicze - wysokie stężenie cukru we krwi sprzyja zakażeniom intymnym: glukoza to pożywka dla drożdżaków. Wywołują swędzenie, pieczenie, ból, białe upławy o przykrym zapachu. Towarzyszy im zaczerwienienie, obrzęk, w fazie zaawansowanej pęknięcia nabłonka.
Większe pragnienie - wiąże się z narastającym wielomoczem. Gdy tracimy za dużo wody, pojawia się groźba odwodnienia i potrzeba wyrównania ilości płynów. Woda jest też niezbędna do rozcieńczenia wysokich stężeń cukru we krwi. Pierwszy objaw? Suchość w ustach.
Plamy na skórze - symptomem choroby jest rogowacenie ciemne - brązowe plamy pod pachami, na szyi, stopach, narządach płciowych - i dermopatie, brunatne placki mniejsze niż 1 cm, które powoli ulegają złuszczeniu - na łydkach, udach, przedramionach.
Nadpotliwość - nagła bladość i zlewne poty górnej części ciała to charakterystyczny dla cukrzycy efekt wahań poziomu glukozy. Nieleczona choroba prowadzi do hiperglikemii. Jej skutkiem bywa kwasica ketonowa: świadczy o niej pot o zapachu gnijącego jabłka.
Ciągłe zmęczenie - glukoza jest najważniejszym źródłem energii dla mózgu. Nadmiar cukru we krwi spowodować może zmniejszenie wrażliwości organizmu na insulinę, która przeprowadza glukozę z krwi do komórek. Wtedy mózg nie może już z niej w pełni korzystać.
Częsta mikcja - zwiększone oddawanie moczu spowodowane jest osmotycznymi właściwościami glukozy. Gdy jej poziom w surowicy staje się zbyt wysoki, przenika ona do moczu, "pociągając" za sobą wodę. Stąd konieczność wytężonej pracy nerek.
Zobacz także:
