Tymi chorobami pasożytniczymi zarażamy się najczęściej!

Włośnica charakteryzuje się dość gwałtownym przebiegiem i bardzo poważnymi powikłaniami. Brak szybkiej reakcji może spowodować nawet śmierć. Choroba rozwija się w ciele na skutek obecności włośnia krętego - pasożyta, który przedostaje się do przewodu pokarmowego wraz z zakażonym mięsem. Szczególnie narażeni są miłośnicy wieprzowiny, dziczyzny czy koniny. Po spożyciu mięsa larwa zostaje oswobodzona z otoczki i przedostaje się do jelita cienkiego, po czym wnika do kosmków błony śluzowej oraz naczyń krwionośnych. Prąd krwi roznosi je po całym ludzkim organizmie.

Larwy po zaledwie kilku dniach osiągają dojrzałość, przyczepiają się do wybranej części przewodu pokarmowego i zaczynają produkować nowe larwy. Młode osobniki z łatwością przedostają się do każdego narządu w ciele człowieka, wywołując przy tym stan zapalny, a nawet martwicę.

Pierwsze objawy zakażenia mogą wystąpić już po pierwszym dniu od zjedzenia mięsa. Wszystko zależy od tego, ile włośni przedostanie się do organizmu. W pierwszej fazie choroby występuje najczęściej gorączka, nudności oraz wymioty. Gdy larwy zaczną przenikać do krwiobiegu, czyli kilka dni po spożyciu zakażonego pożywienia, mogą pojawić się takie objawy, jak bóle mięśniowe, kostne, ogólne osłabienie, dreszcze, obrzęk twarzy i powiek czy majaczenie.

Tasiemczycę wywołują charakteryzujące się płaską budową ciała pasożyty, które wyglądem przypominają taśmy. Tasiemczyca rozwija się zazwyczaj w błonie i nie daje przez długi czas żadnych zewnętrznych objawów. Najczęściej atakują nas tasiemce uzbrojone i nieuzbrojone. Znacznie rzadziej, choć jego obecność w organizmie ma poważne konsekwencje dla zdrowia, bruzdogłowiec szeroki.

Pośrednim żywiciele tasiemca są zwierzęta hodowlane: świnia, krowa oraz niektóre ryby. Ludzki organizm jest natomiast ostatecznym żywicielem pasożytów. Do zakażenia najczęściej dochodzi wskutek nieodpowiedniej higieny oraz jedzenia surowego lub niedogotowanego jedzenia. Nieodpowiednio przyrządzone mięso wymienionych wyżej zwierząt może zawierać larwy tasiemca wielkości pestki ogórka.

Tasiemiec uzbrojony i nieuzbrojony dojrzewa w organizmie około trzech miesięcy. W przypadku tych pasożytów zagrożenie stanowią również jaja, a następnie rozwijające się larwy, które mnożą się w cele gospodarza.

Bruzdogłowiec szeroki przenoszony jest głównie przez ryby słodkowodne. Zjedzenie surowego rybiego mięsa może narazić nas na poważne problemy zdrowotne. Pasożyt wywołuje bowiem niedokrwistość, przypominającą objawami niedobór witaminy B12. Choremu doskwierają dolegliwości bólowe brzucha, osłabienie, znaczny spadek masy ciała, brak apetytu oraz biegunka. Nie zawsze jednak obecność bruzdogłowca w organizmie daje objawy. Może się rozwijać przez lata w zupełnej niewiedzy nosiciela i osiągać od 15 do 20 metrów długości!

Parazytoza nie musi przebiegać wyłącznie wewnątrz ciała. Wielu Polaków zmaga się z chorobami pasożytniczymi występującymi na skórze. Do najczęstszych zaliczamy świerzb, nużycę oraz wszawicę.

Świerzb wywołuje drążący w skórze nory świerzbowiec. Pasożyt porusza się tymi kanałami, powodując ostre stany zapalne, opuchliznę i intensywne zaczerwienienie. Co więcej, na skórze mogą pojawić się przeczosy i grudki, które z czasem mogą pękać i ropieć. Głównym objawem świerzbu jest dokuczliwe swędzenie.

Świerzb to jedna z najstarszych chorób znanych ludzkości. W przeszłości kojarzona była z nieodpowiednimi warunkami higienicznymi oraz biedą. Współcześnie wiąże się z przebywaniem w dużych skupiskach ludzkich, takich jak domy opieki, szpitale.

Wszą ludzką można zarazić się w bezpośrednim kontakcie z zakażoną osobą lub poprzez używanie tych samych przedmiotów. Podstawowym objawem wszawicy jest uporczywy świąd skóry, przez co chory intensywnie drapie skalp. W efekcie dochodzi do powstawania zadrapań oraz strupów. Przez wiele lat wytworzyło się sporo mitów na temat leczenia wszawicy. Najczęściej powielanymi są golenie głowy i dokładne mycie włosów zwykłym szamponem. Chorobę można wyleczyć wyłącznie odpowiednimi medykamentami, zakupionymi w aptece.

Za wywołanie na skórze nużycy odpowiedzialny jest nużeniec. Nużeniec to niewielki pajęczak żerujący w gruczołach łojowych oraz torebkach włosowych. Żywi się głównie łojem. Do najczęstszych objawów choroby należy zaczerwienienie skóry, stany zapalne, łuszczenie oraz wągry i wypryski. Co ciekawe, krostki pojawiające się na ciele mogą przypominać trądzik, dlatego nużyca często jest z nimi mylona i nieodpowiednio leczona. Do mniej popularnych objawów należy również przerzedzanie się włosów, zespół suchego oka oraz złogi powstające wokół podstawy rzęs i na brzegach powiek.

Zobacz także: