Pochówek kota w ogrodzie? Co jest dozwolone, a czego lepiej unikać
W przeszłości pochowanie zwierzaka w przydomowym ogródku, w polu lub w lesie było normą i nikt nie zgłaszał takich incydentów. Sporo się jednak zmieniło, a na opiekunach zwierząt ciąży dziś większa odpowiedzialność i obowiązek pożegnania pupila zgodnie z prawem. Czy można więc pochować kota w swoim ogródku? Oto co mówi prawo.
Śmierć pupila to ogromny cios dla jego opiekunów i członków rodziny. Według badań, ból po stracie kota lub psa może być porównywalny do żalu po odejściu bliskiej osoby. Zwierzaki są przecież członkami rodziny, a nierzadko najlepszymi przyjaciółmi i terapeutami.
Po stracie pupila targać nami mogą wyjątkowo silne emocje - zarówno dojmujący smutek, żal, tęsknota i poczucie pustki jak i bezsilność oraz gniew, że nie byliśmy w stanie nic zrobić.
Opiekun musi znaleźć jednak w sobie siłę, by we właściwy, godny i zgodny z prawem sposób pożegnać przyjaciela, zadbać o kremację lub utylizację, a jeśli ma taką potrzebę - pochować go na cmentarzu dla zwierząt lub zabrać prochy do domu.
Nierzadko, z powodu braku wiedzy, ignorancji lub niechęci do poddania zwierzaka kremacji czy utylizacji, opiekunowie decydują się na pochowanie go w przydomowym ogrodzie. Dotyczy to bardzo często kotów - zazwyczaj dużo mniejszych niż psy (łatwo je pochować), często wychodzących (nierzadko giną nagle pod kołami aut) lub niezaczipowanych (nikt nie zauważy braku zwierzaka). To jednak błąd, a konsekwencje tego czynu mogą być poważne!
Pochówek kota w ogrodzie: Co mówi prawo?
Kwestię potencjalnego pochówku kota w ogrodzie reguluje rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 roku. Określa ono przepisy sanitarne, dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi. Choć może brzmieć to dość drastycznie i bezdusznie, zwłoki zwierzęcia domowego traktowane są jako odpad kategorii 1., którego pod żadnym pozorem nie można zakopać w ogrodzie.
Właściciel zwierzęcia jest zobowiązany do kremacji lub utylizacji zwłok kota i jest to wymóg prawny. Przepisy prawa nie przewidują innej możliwości postąpienia ze zwłokami zwierzęcia domowego.
Jak postąpić ze zwłokami kota?
Opiekun kota posiada kilka możliwości pochówku pupila, które są zgodne z przepisami prawa. Zwłoki zwierzaka można poddać:
- spaleniu bezpośredniemu (kremacja indywidualna) lub pośredniemu (utylizacja zbiorcza),
- współspalaniu (ciała zwierząt są odbierane np. z kliniki weterynaryjnej i transportowane do zakładu utylizacyjnego),
- przetworzeniu w drodze sterylizacji ciśnieniowej w zatwierdzonym zakładzie.
WAŻNE: W przypadku utylizacji zbiorczej i współspalania nie ma możliwości odbioru prochów zwierzaka.
Właściciel kota, który zdecydował się na kremację indywidualną i odbiór prochów swojego przyjaciela, może pochować go na cmentarzu dla zwierząt (jeśli taki istnieje w danym mieście). Na takich cmentarzach można wybierać pomiędzy wspólną mogiłą a indywidualnym pochówkiem.
Cmentarze dla zwierząt znajdują się na ten moment w takich miastach jak m.in.: Warszawa (cmentarz w Koniku Nowym pod miastem), Gdańsk, Poznań, Bytom, Ropczyce, Rakszawa, Halinów, Rzędziany, Szymanów, Sicienko czy Kilianów.
Nie brakuje miast, w których trwają właśnie starania o ich utworzenie - np. w Krakowie.
Jeśli proces ten przerasta nasze możliwości, możemy skorzystać z usług specjalistycznych firm, które dokonują pochówku.
Co ważne, prochy zwierzaka mogą wrócić z nami do domu. Na rynku działa wiele firm, tworzących piękne urny dla pupili czy personalizowaną biżuterię momorialną - kolczyki, pierścionki, naszyjniki, charmsy czy sekretniki z prochami pupila. Istnieją nawet firmy, oferujące "pluszaki", w których zaszyta jest odrobina prochów.
W niektórych, choć coraz rzadszych przypadkach, opiekun nie jest zainteresowany pochówkiem zwierzęcia. Gabinet weterynaryjny, w którym znajdują się zwłoki, ma wtedy obowiązek przekazania ich do zakładu utylizacji.
W sytuacji, gdy kot nie został uśpiony w gabinecie weterynaryjnym, ale zmarł nagle w domu lub śmiercią tragiczną, opiekun zobowiązany jest do szybkiego kontaktu z weterynarzem lub krematorium dla zwierząt, aby ustalić sposób kremacji lub utylizacji.
Dlaczego nie można pochować kota w ogrodzie i jaka kara za to grozi?
W Polsce istnieje całkowity zakaz chowania zwierząt domowych w ogródkach (ale także lasach, parkach czy na łąkach). Zwłoki mogą bowiem zawierać substancje (np. fenobarbital podawany podczas eutanazji), które są trujące dla innych zwierząt i szkodliwe dla środowiska. Zmarłe, chore zwierzęta mogą też stanowić źródło zakażenia dla innych zwierząt, zarówno domowych, jak i dzikich.
Za zakopanie zwłok w ogrodzie grozi kara, a konkretnie mandat za wykroczenie z art. 162 kodeksu wykroczeń, który brzmi: "Kto w lasach zanieczyszcza glebę lub wodę albo wyrzuca do lasu kamienie, odpady, złom lub padlinę niebędące odpadami lub inne nieczystości, albo w inny sposób zaśmieca las, podlega karze ograniczenia wolności albo grzywny nie niższej niż 500 złotych".
Artykuł ten dotyczy również przydomowych ogródków.
Według aktualnego taryfikatora, grzywna może wynieść nawet 5 000 zł.
Zobacz również: Kocie sygnały "niewidzialnego bólu". Znaki często ignorowane przez właścicieli. Zwróć uwagę na wąsy
