Papryka

Najczęściej jemy paprykę surową - na kanapce lub w sałatce. Świetnie komponuje się z pomidorem czy różnymi sałatami. Wystarczy dodać sól, pieprz i odrobinę oliwy z oliwek, a taka sałatka podkreśli smak mięsa.

Jest też bardzo zdrowa, bo surowa papryka ma pięć razy więcej witaminy C niż cytryna. Po oczyszczeniu może być oryginalną, jadalną miseczką na dip czy sałatkę z ryżu lub kaszy.

Pieczenie wydobywa z niej naturalną słodycz i aromat. Co ważne, nie pozbawia papryki cennych witamin i minerałów. Po usunięciu gniazda nasiennego i zdjęciu skórki pieczoną paprykę można podać polaną sosem czy oliwą z oliwek z dodatkiem czosnku i kaparów, jako przystawkę albo przekąskę.

Może być bazą zupy kremu (wyborna z czosnkiem i serkiem mascarpone) lub pasty do pieczywa.

Do pieczenia idealna będzie najpopularniejsza z papryk - odmiana Bell. Słodka i mięsista może być czerwona, pomarańczowa, żółta, fioletowa, kremowa czy zielona. Bell warto dodawać do sosów, sałatek, lecza, gulaszu, a także faszerować. Można z niej przygotować konfiturę z dodatkiem cynamonu i rozmarynu. Pyszna do pieczywa i różnych mięs.

Słodka i aromatyczna o szpiczastym kształcie jest Ramiro. Dobra do nadziewania i na sos chutney.

Do sosów, gulaszy i potraw mięsnych warto wykorzystać maleńką czerwoną papryczkę Peperoncini. Jest ciekawa w smaku - ma i słodycz, i ostrość.

Do marynowania i nadziewania oliwek idealna jest aromatyczna papryka Pimento.

Papryka to też cała gama ostrych smaków! Wśród pikantnych odmian, nazywanych popularnie chili, jest np. papryczka Jalapeño, Habanero, Cayenne (z niej powstaje pieprz kajeński), Tabasco.

Wykorzystywane są do przyprawiania wytrawnych oraz słodkich potraw, bo podkreślają ich słodycz. Nie należy jednak wrzucać chili na rozgrzany olej, bo karmelizuje się i nadaje potrawie gorzki smak.