Smarzowski otwiera Polakom oczy. Ten problem jest u nas powszechny, a jego skutki tragiczne

Kilka tygodni temu w kinach w całej Polsce premierę miał najnowszy film Wojciecha Smarzowskiego "Dom dobry". To szeroko komentowana, wzbudzająca skrajne emocje wśród widzów opowieść o przemocy domowej, którą przedstawiają główni bohaterowie - Gośka i Grzesiek. Film pokazuje jak z pozoru idealny, pełen miłości i zrozumienia związek, może skrywać bolesną rzeczywistość. Trudny, dla wielu przytłaczający film zbiera mnóstwo pozytywnych komentarzy od krytyków i widzów, a jednocześnie wzbudza niesmak. Zdaniem niektórych, epatuje brutalnością i chaotyczną narracją.

Film "Dom dobry" edukuje na temat problemu, o którym wziąć zbyt mało się mówi. Syndrom cPTSD, którego doświadczają bohaterki ekranizacji jest podobny do lepiej nam znanego PTSD (syndrom stresu pourazowego), który może pojawić się po traumatycznym, ale nagłym, niespodziewanym wydarzeniu - np. wypadku, katastrofie czy śmierci bliskiej osoby (dotyczy nierzadko żołnierzy, strażaków czy ratowników medycznych). Ten pierwszy to natomiast reakcja organizmu na długotrwały, powtarzający się każdego dnia stres, lęk, niepokój i traumę. Nie jest nagły, ale przewlekły - właśnie z takim przypadkiem zmaga się główna bohaterka filmu Smarzowskiego.

Syndrom cPTSD najczęściej obserwuje się u ofiar przemocy domowej, jak również molestowania i zaniedbywania. Tego typu patologiczne zachowania oddziałują na psychikę człowieka z ogromną siłą, powodując m.in.:

• nocne koszmary, bezsenność
• nawracające, natrętne wspomnienia
• nadmierny stan pobudzenia w miejscach lub w sytuacji, które mogą kojarzyć się z doświadczoną traumą
• problemy z nawiązywaniem relacji, dystans do ludzi
• obniżenie własnej wartości, poczucie ciągłego wstydu

Zdaniem ekspertów, zaburzenie cPTSD często uniemożliwia normalne funkcjonowanie człowieka i niesie za sobą fatalne, często tragiczne skutki. Mimo iż od dawien dawna jest powszechne, oficjalnie wpisano je do Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych dopiero 1 stycznia 2022 roku. Lekarze i psycholodzy uważają, że problem ten dotyczy znacznie większej ilości osób, niż mogłoby się wydawać.