Aloesowy detoks
Wartym uwagi składnikiem diety jest sok z aloesu. Jego cenne właściwości znano już dwa tysiące lat p.n.e. Informacje o jego zbawiennym dla skóry i urody działaniu można znaleźć w starożytnych źródłach egipskich, sama Kleopatra wykorzystywała go, aby zachować młodość i piękno. Jego leczniczą moc znali też Grecy i Rzymianie.
Skąd bierze się moc aloesu? W jego soku znajdziemy ponad 250 czynnych biologicznie związków, minerały, aminokwasy egzo- i endogenne, liczne enzymy (amylazę, lipazę, celulazę i wiele innych), witaminy (A, E, kwas foliowy, cholinę, niacynę, wszystkie rozpuszczalne w wodzie), minerały (magnez, wapń, fosfor, cynk, sód, mangan, żelazo, miedź, chrom), niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe (linolowy, linolenowy, stearynowy), ligniny, saponiny, jednocukry (glukozę i fruktozę), wielocukry (glukomannozę, mukopolisacharydy, polimannozę), żywice, śluzy oraz substancje o działaniu przeciwzapalnym (bradykinazę, kampesterol), przeciwbólowym (mleczan magnezowy, naturalny kwas salicylowy) i przeciwbakteryjnym (kwas cynamonowy, fenole, związki siarkowe).
Dla skóry sok z aloesu jest niezastąpiony w łagodzeniu problemów skórnych, takich jak alergie, ukąszenia owadów, poparzenia słoneczne, podrażnienia, oparzenia termiczne, infekcje skórne, a nawet świąd w łuszczycy. Wchłania się szybciej niż woda i długo utrzymuje poziom nawilżenia skóry, ponadto wzmacnia naczynia krwionośne i zapobiega ich pękaniu. Dzięki właściwościom bakteriobójczym niszczy chorobotwórcze grzyby i bakterie, pobudza wzrost komórek, hamuje krwawienie i przyśpiesza gojenie otwartych ran i owrzodzeń.
Zawdzięcza te zalety obecności pomocnych w regeneracji tkanek aminokwasów. Dla stawów Dzięki zawartym w soku z aloesu związkom przeciwzapalnym i przeciwbólowym jest bardzo pomocny w reumatoidalnym zapaleniu stawów. Zmniejsza ich sztywność i ból, zwiększając jednocześnie ich ruchomość. Zawartość mukopolisacharydów sprzyja regeneracji komórek oraz mięśni. Dla całego organizmu Sok z aloesu ma pozytywne działanie na nasz organizm ze względu na właściwości oczyszczające i regeneracyjne. Wpływa na przebieg następujących procesów w organizmie:
- detoksykacja - dzięki zawartości aminokwasów (seryny, metioniny i treoniny) oraz obecności molibdenu wspomaga usuwanie metali ciężkich z wątroby i krwi. Hamuje procesy degeneracyjne wątroby. Usuwa toksyny uwolnione ze spalanych komórek tłuszczowych, przez co nie obciążają one organizmu;
- oczyszczanie - duża zawartość wody w soku z aloesu nawadnia masy pokarmowe, ułatwiając wypróżnianie. Roślinne substancje śluzowe zapobiegają zaparciom i pomagają w pozbyciu się z jelit zbędnych resztek;
- regeneracja - działa przeciwwrzodowo, łagodzi procesy zapalne w przewodzie pokarmowym, przyśpieszając gojenie się nadżerek żołądka. Zmniejsza stężenie kwasu solnego, którego nadmiar powoduje powstawanie owrzodzeń, oraz reguluje wydzielanie pepsyny. Jest polecany w zaburzeniach układu pokarmowego, tj. biegunce, zaparciach, zapaleniach jamy ustnej i jelit. Normalizuje pH żołądka, zapobiegając nadkwasocie;
- rewitalizacja - składniki soku z aloesu odnawiają prawidłową florę bakteryjną, działając antyseptycznie na chorobotwórcze bakterie, grzyby i drożdże;
- przyswajalność - sok z aloesu utrzymuje prawidłową równowagę kwasowo-zasadową, działając odkwaszająco na organizm. Zwiększa przez to przyswajalność ważnych składników pokarmowych, witamin i minerałów;
- odporność - składniki aloesu (głównie glukomannan i acemannan) działają pobudzająco na makrofagi eliminujące wirusy i bakterie. Pobudzają reakcje obronne organizmu, wzrost substancji stymulujących odpowiedź immunologiczną. Zwiększa się przez to produkcja limfocytów i fagocytoza obcych komórek. Przez dostarczanie łatwo przyswajalnych witamin i minerałów aloes wzmacnia układ odpornościowy i dodaje sił;
- regulacja - obniża ciśnienie tętnicze krwi, poprawiając krążenie w układzie sercowo-naczyniowym i zapobiegając miażdżycy. Ponadto zmniejsza poziom cukru we krwi, co jest cenne w profilaktyce i leczeniu cukrzycy;
- drenaż - aloes stosowany wewnętrznie i zewnętrznie eliminuje obrzęki i opuchliznę. Regularnie pity zapobiega osadzaniu się kamieni nerkowych, usprawnia drenaż limfatyczny, działa lekko moczopędnie;
- spalanie - pobudza tempo przemiany materii, zwiększając ilość zużywanej przez organizm energii. Kolagen zawarty w aloesie intensyfikuje procesy trawienne i zwiększa zapotrzebowanie kaloryczne na trawienie białka. Pobudza perystaltykę jelit, dlatego pokarm nie przebywa w nich zbyt długo i nie wchłania się z nich zbyt dużo energii.
Te wszystkie właściwości czynią z aloesu jeden z moich ulubionych suplementów wspomagających odchudzanie poprzez oczyszczanie organizmu. Wskazana dawka to 50 ml dziennie przez okres gubienia wagi. Zalecam picie soku z aloesu rozcieńczonego większą ilości wody. Dzięki temu organizm po diecie będzie sprawnie funkcjonował, a wątroba nie zostanie obciążona zbędnymi produktami przemiany materii, jak to się dzieje po wielu "dietach cud".
Oczywiście, jak każdy składnik roślinny, aloes może mieć niepożądane działanie u niektórych wrażliwych osób. Dlatego należy sprawdzić, czy nie jesteśmy na niego uczuleni. Jeśli po tygodniu spożywania aloesu nie mamy biegunek, alergii czy arytmii związanej ze zbytnim ubytkiem elektrolitów, bóli brzucha lub innych niecodziennych reakcji, możemy go śmiało wprowadzić do diety. Najlepiej używać go przez dwa tygodnie, zrobić dwa tygodnie przerwy i ponownie do niego wrócić. Po schudnięciu można go wprowadzić do diety w celu wzmocnienia odporności w okresie jesienno-zimowym.
Fragment książki "Dojrzała i piękna" Magdaleny Makarowskiej.
